Ex-UCK commander is the new Macedonian defense minister

[DraganOfStip]

This is a transparent held by the fans of basketball club MZT Skopje in today's match in the Balkan League:

[Phoenix]

This is a transparent held by the fans of basketball club MZT Skopje in today's match in the Balkan League:

It's a pity that the presence of the ventilator in the pic, diminishes the overall message...

Unfortunately that's Macedonian reality today, ignorantly accepting varying degrees of getting fucked over by their pitiful leaders.

[Phoenix]

Did you notice that Gruevski's kurvi-on-payroll over at MINA hardly even mentioned the despicable appointment of a shiptar terrorist to the high office of DM...they prefered to turn it into a light-hearted piece and shamelessly trivialised the matter even further.

Disgraceful pack of sellouts.

[lavce pelagonski]

[EgejskaMakedonia]

Looks like a protest is set to take place on the 1st of March. Hopefully there is a strong turnout, but I wouldn't hold my breath, especially after the last few we've seen. At least some people seem to know what's going on and are making an effort.

Протест за Морал, Разум, и Свест

Ние не сме Партија, ниту сме биле, ниту некогаш планираме да бидеме. Ние сме оние обичните граѓани на оваа држава, од кои на секои избори ја барате довербата за да ја легитимирате демократијата. Но почитувани нема демократија таму каде што се гази и гуши моралот, разумот, и свеста.

Почитуван Премиер на Република Македонија, господине Никола Груевски во 2006 година вие дадовте збор дека нема да ја следите погубната политика на вашите претходници, дека нема да ги продавате интересите на својот народ, напротив ветивте дека од петни жили истите ќе ги браните. На тој основ на неколку изборни циклуси по ред вие ја побаравте подршката од тој народ и истата ја добивте.

Со поставувањето на поранешниот командант на 116 бригада на УЧК, пратеникот Талат Џафери, за Министер за Одбрана на Вооружените Сили на Армијата на Република Македонија вие најбезобразно го погазивте тој ваш збор. Ја изневеривте довербата на вашиот сопствен народ и во функција да одлучува за неговата одбрана сигурност и безбедност поставивте човек кој покажал и докажал дека е подготвен и македонска крв да разлее за да ги оствари своите планови.

Да не се лажеме, ве замолувам не се правдајте со безумни памфлети, апсолутно никаде Рамковниот Договор не ве обврзува да ставате еден терорист од УЧК за надреден на целата наша безбедност.

Почитуван премиер, крвта на македонските бранители, раните, лузните, и емоциите на македонскиот народ од конфликтот во 2001 се сеуште свежи. Доволна е болката од Слупчане кога со армиски униформи се поклонија на гробовите на убијците на нашите браќа, доволен е расколот во армијата по етничка линија за тој да се продлабочува уште повеќе. АРМ повеќе не смее да салутира и капитулира пред оние кои ги убиваа, палеа, и масакрираа. УЧК не смее да биде надреден орган на АРМ. Не смеете да дозволите личните ситно партиски интереси и матерјален бенефит да бидат бедемот и темелот на кој ќе се гради оваа нација. Во спротивно таа е осудена да пропадне.

Без да напаѓаме никого, без никого да етикетираме затоа што силно верувам дека и кај вас луѓето во таа владина зграда има разбирање за нашиот револт. Делби не сакаме, потребно ни е обединување.

Господине Премиер не бараме ние ваша оставка, вие сте таму легитимно поставени од народот. Бараме само да не бидете исти како и вашите претходници и да ги чуете нашите повици за да ја исправите оваа грешка за која и самите сте свесни, дека е неморална, неразумна, бездушна, и грозна.

ПОГРЕШИВТЕ, НЕ НАВРЕДИВТЕ, НЕ ИЗИГРАВТЕ, Човечки е да ја признаете грешката и истата да ја исправите. Тоа ќе биде заедничка победа на сите Македонци не на поединци. Во спротивно губитници ќе бидеме сите а потсмевот кон нашата армија и држава ќе стане се посилен.

Од таа причина ве повикуваме сите вас обични граѓани било ВМРОВЦИ било СДСОВЦИ, и Бранители од Бедем, и Бранители од Достоинство, и Комити, и Чкембари, Фамилија Аеродром, Сити Парк Бојс, Војводи, Лозари, Винари, Кумани, сите навивачки групи заедно со цел народ, обединете се еднаш засекогаш. Доколку молчите, сите животи на нашите бранители од 2001 се залудно дадени. Тоа не го заслужуваат ниту нивните души, ниту нивните фамилии, ниту нивните деца. Како просјаци ве молиме, Разбудете се и Приклучете ни се

Против нивната морална криза
Цела Македонија е плоштад
Нема да се одмараме
Ниту за еден ден
КОГА НЕПРАВДАТА СТАНУВА ЗАКОН
ОТПОРОТ СТАНУВА ДОЛЖНОСТ
Вистинска демократија
Директна демократија
Наскоро доаѓа
На плоштад близу тебе

ЕВОЛУЦИЈА ВО РЕВОЛУЦИЈА

ДОСТА БЕШЕ - РАЗБУДИ СЕ - НЕ СПИЈ ТИ

http://www.facebook.com/events/452746261464844/

[Big Bad Sven]

Looks like a protest is set to take place on the 1st of March. Hopefully there is a strong turnout, but I wouldn't hold my breath, especially after the last few we've seen. At least some people seem to know what's going on and are making an effort.



http://www.facebook.com/events/452746261464844/

How many are we going to expect this time brah? Maybe 30 people like last time, and we will be seen like a laughing stock again

You will see more macedonians turn out ot pivofest or sporting events were macedonia finishes fourth then a rally to stop shiptar barbarism.

Whats up with the piss weak macedonians these days brah? Guevski has past his expiry date. He needs to share the same fate as Mussolinni, killed by his own people, and then hung on the streets were the people can spit, beat and shoot his dead corpse. A message to other weak minded faggots that sell out the country so they know not to fuck around,

Will the fully sick maso's stand up for their country? Or will they go back to worshiping serbian cock and sticking their heads up their ass and hope the shiptar problem will go away one day? Maybe if they play the tolerant assburger fool uncle same might throw them a life line LOL

[Čento]

[DedoAleko]

ИНСТИТУЦИОНАЛНО – КАРИЕРНИТЕ ПОЗИЦИИ И ПЕРСПЕКТИВИ НА ТЕРОРИСТИТЕ VS ЗАГРОЗУВАЊЕТО И ПОНИЖУВАЊЕТО НА РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА И НЕЈЗИНИТЕ БРАНИТЕЛИ
Гоце Аризанкоски
Претседател на Форумот за безбедност



Поттикнат од општествено нелегитимното вклучување во државните институции во Република Македонија (уште многу оддамна) на реално „нерехабилитирани” сторители и/или поддржувачи на кривични дела против државата (тероризам и сродни кривични дела), а по повод нивното понатамашно назначување на челни „државни” позиции (во кое и да е министерство во земјава), не беше тешко да се „изготви” една компаративна анализа од која произлегуваат неподносливи констатации кои укажуваат на фактот дека во македонското општество и држава од поодамна е присутна состојба од областа на „политичката патологија и трауматологија”. Оваа политички-патолошка состојба произлегува и свој израз има во високата институционална позиционираност на дел од учесниците (терористите) и/или поддржувачите на терористичките напади со кои во 2001 год. беа загрозени независноста, територијалниот интегритет, суверенитетот и уставниот поредок на Република Македонија, наспроти неповолната позиционираност на припадниците на безбедносните сили (Бранителите) кои легално и легитимно учествуваа во антитерористичката одбрана на државата во таа „оловна” 2001 год.

Најпрвин ќе ги изложам реалните општествени и државни заслуги и позиции на нас - Бранителите во антитерористичката одбрана на државата во 2001 год., како и криминалната позиција на сторителите на кривичните дела - тероризам и на други кривичните дела против државата, со кои беше загрозена Република Македонија во 2001 год., за да на крајот жалосно, но објективно ја осветлам „новата политички-патолошка и безбедносно-загрозувачка парадигма” во државата. Инаку, оваа „нездрава” парадигма изразена е во политички-насилно инсталираниот модел кој „ние, Бранителите и останатите – поинаквите од терористите” „треба” да го следиме и да го трпиме. Во „орвеловски” стил, овој модел би го опишал низ три „ненормални/нездрави”, но водечки и од аспект на поновата антропологија на македонската држава, политичко-безбедносно-„егзистенцијални” пароли (кои суштински егзистираат и истовремено продолжено загрозуваат и згрозуваат, но бидејќи би било „политички вулгарно”, истите не се споменуваат!):
(1) „АПОЛОГЕТИКАТА И ПОФАЛБАТА НА ТЕРОРИЗМОТ И ДРУГИТЕ ОБЛИЦИ НА ПОЛИТИЧКО НАСИЛСТВО ОД ПОЗИЦИИ НА АЛБАНСКИ РАДИКАЛИЗАМ СЕ СУШТИНАТА НА МАКЕДОНСКИОТ МИР!”;
(2) „ОСТВАРУВАЊЕТО НА ПРАВОТО НА ЖИВОТ И СЛОБОДА НА МАКЕДОНСКИОТ НАРОД И НА ДРУГИТЕ НАРОДИ ВО МАКЕДОНИЈА ЗНАЧИ НУЖНО ПОЛИТИЧКО АДАПТИРАЊЕ НА ВЛАСТА СО ОПШТЕСТВЕНО НЕПРИФАТЛИВИТЕ, ПОЛИТИЧКИ-ПАТОЛОШКИТЕ И БЕЗБЕДНОСНО-ЗАГРОЗУВАЧКИТЕ АСПИРАЦИИ, ИНТЕРЕСИ И ПОСТАПКИ НА НОСИТЕЛИТЕ НА АЛБАНСКИОТ РАДИКАЛИЗАМ!”; и (3) „СОСТОЈБАТА НА ПОЛИТИЧКИ СТРАВ И ПОНИЖУВАЊЕ НА МАКЕДОНСКИОТ НАРОД И НА ДРУГИТЕ НАРОДИ ВО МАКЕДОНИЈА, КАКО И НА НЕЈЗИНИТЕ БРАНИТЕЛИ, ПРЕДИЗВИКАНА ОД НОСИТЕЛИТЕ НА АЛБАНСКИОТ РАДИКАЛИЗАМ, ГЕНЕРИРА И ЗНАЧИ ПОЛИТИЧКО-БЕЗБЕДНОСНА СТАБИЛНОСТ НА ДРЖАВАТА!”.

„Од лудо, полудо”, но тоа е!; да се вратиме сега во нормалната (и „некогашна”) перцепција.

Имено, патриотски мотивираното учество и стратешки придонес на нас - Бранителите во антитерористичката одбрана на државата во 2001 год. претставува еден од клучните моменти од поновата општествена (и конкретно, политичка и безбедносна) историја на Република Македонија. Со круцијалното учество на Бранителите во антитерористичката татковинска одбрана, се воспостави и одбрани загрозениот територијален интегритет и суверенитет на Република Македонија, со што се создадоа суштинските претпоставки за продолжување на опстојувањето и функционирањето на државата, како и за продолжување на нејзиниот политички, економски, социјален, безбедносен и културен развој. Но и по формално-правното демобилизирање на Бранителите откако „заврши” „оловната” 2001., истите и понатаму претставуваат структура што ја сочинуваат граѓани кои се активни, резервни или потенцијално активни припадници на безбедносни сили и кои, истовремено претставуваат клучен ресурс за безбедносните капацитети на Република Македонија и неформален елемент на нејзиниот безбедносен систем. Што е најзагрижувачки, заради понатамошното присуство на надворешно-внатрешните, етно-националистички и други извори на загрозување на уставниот поредок и безбедноста на државата, несомнено и натаму Бранителите остануваат стратешки столб за нејзината одбрана.

Но, како изминуваа годините по 2001., па до денес, освен што Бранителите поминуваат низ понижувачка голгота во неостварувањето на одредени заслужени социјални, образовни и други посебни права, ниеден Бранител не е назначен на висока државна функција во ниедно министерство или друг државен орган од областа на безбедноста, без разлика дали истите во текот на антитерористичкиот државен ангажман во 2001-та се наоѓале во активниот или резервниот состав на Министерството за внатрешни работи (МВР) и Министерството за одбрана (МО). Со отсуството на високо институционално позиционирање на Бранителите, не само што остсуствува почит кон нивниот државен ангажман во антитерористичката татковинска одбрана во 2001-та, туку отсуствува и придонесот кој врз основа на нашето антитерористичко искуство од 2001 година можеме да го дадеме во стратешкото планирање, поставување и остварувањето на политиката на национална безбедност на Република Македонија, што воедно претставува и легитимна општествено-безбедносна и државна потреба.

Од друга страна, како суштински и елементарен елемент на „новата политички-патолошка и безбедносно-загрозувачка парадигма” во државата, ги имаме сторителите (терористите) на кривичните дела - тероризам и на други кривичните дела против државата, со кои беше загрозена Република Македонија во 2001 год. Само според првичните (во 2001 год.), официјални (државни) институционални и статистички податоци кои се однесуваат на дел од масовните терористички напади во 2001 год. за извршени кривични дела против државата, пријавени се вкупно 111 полнолетни лица (додека „темната бројка” на кривичните дела против државата и нивните сторители е огромна). Од аспект на докажувањето дека во 2001-та Република Македонија беше нападната од тероризам, употреблив е податокот според кој од овие 111 лица, 36 се пријавени за кривичното дело (кд) „тероризам”, 1 лице е пријавено за кд „повикување на насилна промена на уставното уредување”, едно лице е пријавено за кд „предизвикување нацинална, расна и верска омраза, раздор и нетрпеливост”, 15 лица се пријавени за кд „здружување заради непријателска дејност” (инаку ова кд скоро секогаш претходи на извршување на кд „тероризам”) и 25 лица се пријавени по основ - казнување заради „подготвување” (инаку сите наведени кривични дела против државата се политичко-мотивациски поврзани и суштински комплементарни со подготвувањето и изведувањето на масовните терористички напади од позиции на албански радикализам во 2001 год.).

Сите овие кривични дела претставуваат еден од суштинските елементи на внатрешно-државната криза, кои меѓу другото, ја докажуваат и верификуваат тезата дека обликот на загрозување на Република Македонија во 2001 год. може единствено (во општа смисла) да се определи како тероризам, а со оглед на критериумите кои се однесуваат на распространетоста и бројноста на терористичките напади, како и врз основа на бројот на нивните сторители, но и врз основа на програмско-целната ориентација на албанската радикална кауза, истиот го дефинирам како масовен етнонационалистички тероризам. Ова го напоменувам од причина што многумина (не)релевантни домицилни и странски научници, експерти, политичари и новинари, (не)намерно, целокупниот „безбедносен комплекс” кој се однесува на вооружени и невооружени напади врз Република Македонија во 2001 год., како и на одбраната на државата од страна на Бранителите, го „дефинираат” како „вооружен конфликт” (што е прифатливо единствено при елементарна општо-општествена/социолошка дескрипција!), „војна” (што е неприфатливо, бидејќи војна се води помеѓу држави!), „воени операции” на терористите, наместо терористички напади (бидејќи воени операции изведуваат единствено организирани државни или супрадржавни воени сили), именувањето како „борци” на „ОНА”, наместо сторители на кд тероризам и други кд против државата (за статус на „борци” треба да се исполнат одредени критериуми од меѓународното воено право кои при „внатрешно” терористичко загрозување на уставниот поредок на една држава, како што е нашиот случај, не постојат!), именувањето (во кривично-правна смисла!) на организаторите на злосторничките здружувања (во рамките на терористичкта организација т.н. „ОНА”) како т.н. „команданти” (што е неприфатливо, бидејќи ова е пред с� воена и полициска категорија), па „одговорна команда”, „генералштаб”, „116-ти и ХХХ-ти бригади” на т.н. „ОНА” (демек, несовладлив „аскер” со се „Кина” заедно се „здале” во Македонија!) и слични (не)смислени политичко-патолошки фундирани глупости.

Тоа е накусо, елементарната феноменолошка дескрипција на позициите и државниот антитерористички ангажман на нас Бранителите, како и на криминалната позиција на терористите и од нив практикуваниот масовен етнонационалистички тероризам. Откако веќе констатиравме кои се позициите на Бранителите и терористите, но и виктимогената и виктимолошка позиција на државата и нејзините елементи кои не се олицетворение само на власта (која и кога и да е!), туку и на македонското и друго население, државната територија и суверенитетот, да се вратам на „новата политички-патолошка и безбедносно-загрозувачка парадигма” во државата.

Имено, оваа криминална позиција на „нерехабилитираните” терористи, најверојатно во комбинација со политичко-партиски и истовремено антидржавни договори, се разви во нелегитимна и национално штетна институционално-кариерна перспектива на овие терористи; на клучни и челни „државни” позиции, посебно во МВР и МО, се поставуваат „нерехабилитирани” терористи („талатовци – малатовци, куртовци и муртовци” и останати „воени парадери” [како што ги именуваат нивните соучесници (а не „соборци”!) од терористичката и т.н. „ОНА” и кои за истите велат дека како „нежни девојчиња пушка не фатиле”, но сепак соучествуле во организирањето на крвавите и кукавички терористички напади од безбедни дистанци и од водечки терористичко-хиеархиски позиции на – т.н. „команданти”!]). Но, политичката патологија во македонското општество и држава да биде уште поизразена и попогубна, кај овие терористи кои и покрај бараната и добиена милост од државата олицетворена во донесувањето на спорниот и нелегитимен т.н. Закон за амнестија (од 2002 год.) со кој се повреди и оневозможи целосното и доследно, правно и практично остварување на Уставот, отсуствува нивно покајување за сторените терористички злосторства (во крвавите случаи: „Вејце”, „Карпалак”, „Љубанци”, „Мавровски работници”, „Липковско Езеро“, „Исчезнатите цивили” „Водството на ОНА” „Танушевци”, „Рамно”, „Кодра Фура”, „Билјак”, „Арачиново”, „Брњарци”, „Лешок”, „Попова Шапка”, „Тетово”, „Теарце”, „Селце”, „Лавце”, „Гајре”, „Шипковица”, „Тетовско Кале”, „Куманово”, „Алашевци”, „Ваксинце”, „Слупчане”, „Т.Ц. Мавровка”, „Македонско-албанска граница”; како и терористичкото загрозување на македонското културно наследство: црквата „Св. Никола” [Тетовско], црквата „Св. Атанасиј” [Тетовско Кале], црквата „Св. Јован” [с. Режановце, Кумановско], црквата „Св. Атанасиј” - „Лешочкиот манастир” [с. Лешок, Тетовоско], манастирската црква „Св. Богородица” [с. Матејче] и други споменици на културата). Освен што (кај дел од терористите) отсуствува покајување за сторените терористички злосторства во кои загинаа најмалку 63., а физички повредени беа најмалку 269 Бранители, а од терористичките напади и киднапирања загинаа и над 20 цивили, а стотина беа ранети и повредени, терористите и нивните помагачи (макар дел од нив ги именувале и како т.н. „команданти”) се уште се „гордеат” на нивната крвава терористичка и друга противуставна активност. Сето тоа, веќе од поодамна, но со кулминирање во актуелниов момент, е верификувано од страна на конкретни политички елити со назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции. Имено, се случи и се случува нелегитимна, нездрава и „проширена” амнестија. Ако амнестијата (во кривично-правна смисла) значи: ослободување од гонење, запирање на кривичните постапки, потполно ослободување од издржување на казната затвор, бришење на осудата и укинување на правните последици од осудата, оваа нездрава „проширена” аманестија значи и срамно и понижувачко (за државата, Бранителите и останатите нејзини граѓани) назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции.

Истата, нездрава до болка, „проширена” амнестија значи и „апологетика и пофалба на тероризмот и другите облици на политичко насилство од позиции на албански радикализам”, која кога би отсуствувала, веројатно ќе предизвика политичко-безбедносна дестабилизација на државата, но и дестабилизација, трансформација, па дури и исчезнување на одредени „политички сојузи/коалиции”. Оваа евентуална дестабилизација на државата од позиции на албански радкализам, веројатно би била организирана во комбинација со комплементарниот српски радикализам чии носители (и нивните [псевдо]разузнавачки структури), веројатно (и можеби се уште) ги држат на „соработничко-агентурна узда” „водечките елементи” на албанската радикална кауза (доволен аргумент за наведеното би била евентуалната веродостојност на јавно објавените соработнички досиеа за „Ибар”, „Вујко”, „Мама” и „Стрелац”, но можеби и некое веродостојно соработничко досие за некој „капетан прве класе до 23. 06. 2001.”). Но, за тоа „другпат” (sapienti sat!).

Сега останува најтешкото за изложување и поднесување - што значи и кон каде води ова назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции и оваа „нова политички-патолошка и безбедносно-загрозувачка парадигма” во државата!? Имено, веројатните и погубни последици по Република Македонија, и конкретно, по нејзиниот „рбет” – нејзиниот безбедносен систем и по нејзината историска перспектива и егзистенција, од опстојувањето и одржувањето на оваа нездрава парадигма се следни:

(1) Со назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции ќе отсуствува доследна кривично-правна заштита на државата, така да сите поранешни, сегашни и идни сторители на кривични дела против која и да е општествена и уставно гарантирана вредност (сторители на ситни и тешки кражби, разбојнички кражби и разбојништва, како и на сите останати инкриминирани поведенија), легитимно можат да се повикуваат на преседанот кој се однесува на амнестирањето, вреднувањето и назначувањето на сторителите на кривични дела против државата во 2001 год. на клучни и челни „државни” позициии. Во контекст на наведеното би напоменал дека од криминалистичко-психолошки научен аспект, оправдана е констатацијата дека еден сторител на кривични дела против државата, конкретно, на тероризам и на други насилни и крвави, политички мотивирани кривични дела, не е ништо – помалку опасен од еден ситен криминалец – сторител на ситни имотни деликти (ситни кражби и сл.) со мотив да обезбеди противправна имотна корист за да ги нахрани своите деца со што ќе им го спаси животот,а истиот е стигматизиран и чесно ја одлежува пресудената казна затвор, и при тоа, по реалното рехабилитирање не е вработен! Во оваа прилика ги повикувам Бранителите да останат доследни на автохтоната/самобитната бранителска кауза, која меѓу другото, подразбира и неподржување на отстапки од процесуирање на сите можни случаи на поединечни воени (терористички) злосторства (меѓу нив и т.н. „Хашки случаи”), на тешки повреди на хуманитарното право и на сите други кривични дела поврзани со подготвувањето и изведувањето на терористичките напади со кои се загрози уставниот поредок и безбедноста на Република Македонија во 2001 година, и неподржување на отсуство на строга примена на начелата на индивидуална одговорност и вина за терористите.

(2) Со назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции, негативно ќе се влијае на одржувањето и зачувувањето на патриотскиот морал, честа, угледот и достоинството на Бранителите, кои етички елементи произлегуваат од нивното патриотски мотивирано учество и стратешки придонес во антитерористичката одбрана на државата во 2001 година.

(3) Со назначување на „нерехабилитираните” терористи на клучни и челни „државни” позиции се поништува легитимната фундираност која е нормирана врз повеќе прописи и ратификувани меѓународни договори за уредување и придржување кон нормите со кои се уредува: класификацијата на разузнавачките и другите безбедносни информации; условите, критериумите, мерките и активностите што се преземаат за нивната заштита; правата, обврските и одговорностите на создавачите и корисниците на класифицирани (разузнавачки и други безбедносни) информации; нивната меѓународна размена; како и другите прашања во врска со користењето на класифицираните (разузнавачки и други безбедносни) информации. Врз основа на оваа „ нездрава безбедносна несреќа и невоља”, ги охрабрувам сите оние поединци на кои не им се издадени, а ги исполнуваат критериуми за соодветни безбедносни сертификати, да не се разочаруваат, туку да се вклучат во правно дозволена, активна и ненасилна „борба” и постапка за остварување на своето право и обврска да поседуваат соодветен безбедносен сертификат послужувајќи се и повикувајќи се и на нелегитимно издадените безбедносни сертификати на „нерехабилитираните” терористи кои се назначени на клучни, челни и други државни позиции („талатовци-малатовци”, „Мами”, „Стрелац-и” и останатите терористи и можеби активни „сарадници” на можеби некои „комшиски обавештајни предузеќа”).

(4) Ако се има предвид константата во противуставното дејствување од позиции на албански радикализам – одредени државни функционери да формираат терористички организации (како на пример, некогашната т.н. „Паравојска”) кои делуваат врз албанско-радикална политичка платформа, тогаш веројатно е да се очекува дека со оваа практика на нелигитимно и безбедносно-загрозувачко назначување на терористи за министри, а и нивно назначување и на други високи и раководни позиции во државните органи од областа на безбедноста, ќе се доведе во прашање заштитата на опстојувањето на Република Македонија во нејзините државни граници во конкретна историска ситуација која би одела во прилог на реализирање на големонационалниот проект „Голема/Природна Албанија”, но и на можеби друг големонационален проект, како замена за (се уште) неостварените проекти за европска и евроатланска интеграција на сите држави на Балканот. Како аргумент за наведеното, во кратки црти ќе се навратам на т.н. „Штаб за национална одбрана на вооружените сили на Албанците” или низ народот познат како случајот со т.н. „Паравојска” чие формирање се одвивало во првата половина на октомври во 1991 год., а која беше успешно разбиена од страна на македонските безбедносни служби во ноември 1993 год., и кога високата позиционираност на одредени нејзини припадници во Министерството за одбрана овозможуваше терористичка злоупотреба на тајните (класифицирани) информации кои се означени со степенот на државна тајна.

Имено, во оваа терористичка организација, како т.н. „командант” на т.н. „баталјон” за Чаир на т.н. „Паравојска”, меѓу другите, беше вклучен и Хусеин Хаскај, тогаш вработен во Министерството за одбрана како референт за оперативно-наставна работа во Општинскиот штаб за територијална одбрана во опшината „Чаир”. Со противуставна дејност Хусеин Хаскај продолжи да се бави и по месец јули 1993 год., кога како член на Партијата за демократски просперитет беше поставен за помошник министер во македонското Министерството за одбрана. Овој терорист, злоупотребувајќи ја својата висока функција, собрал тајни (класифицирани) податоци за 1300 воени обврзници за т.н. „баталјон” во Чаир (инаку ги користел и податоците од нелегалниот попис што претходно беше организиран за албанското малцинство), направил прегледи со основните податоци (име и презиме, датум на раѓање, адреса на живеење, чин во Армијата на Република Македонија[АРМ]) врз основа на што биле изготвувани списоци на обврзници за терористичките формации, кои списоци преку курир биле испраќани до т.н. „Штаб” на т.н. „Паравојската” во Гостивар. Друг вид на противуставна и терористичка злоупотреба на институционална позиционираност во АРМ, а во врска со т.н. „Паравојска” била извршена кон крајот на 1992 год. кога бил изготвен т.н. „Правилник” за т.н. „Систем за национална одбрана” во кој биле опфатени само Албанци, меѓу нив и припадници на АРМ, и тоа официрскиот кадар (нека се препознаат самите ако се уште се во нашата Армија), кои до одреден момент требало да дејствуваат во илегалност, а по вооружените конфликти со македонските безбедносни сили (АРМ и МВР) би преземале иницијатива за формирање на т.н. Влада и други институции (инаку, водечка улога во изготвувањето на овој терористички документ имал Хасан Агуши кој имал завршено Воена академија во некогашна СФРЈ). Инаку Паравојската вршела и организирање и подготвување за терористичка мобилизација со цел терористичко дејствување од позиции на албански радикализам. Имено, во февруари 1992 год., Хусеин Хаскај го ажурирал т.н. „План за мобилизација”, со определување на собирните места, врски, време и крај на терористичката мобилизација, која инаку ја планирал за 9 часа. Вака планираното време на терористичката мобилизација било врз основа на достапноста на тајните (класифицирани) информации кои му ги овозможувала неговата позиционираност во македонското Министерство за одбрана, со оглед на неговата висока функција. Имено, овој терорист поседувал информација дека нашата тогашна 14-та пешадиска бригада на АРМ имала предвидено време на мобилизација од 12 до 14 часа, со што би се овозможил терористички напад и евентуално разбивање на споменатата единица на АРМ. Истиот поседувал информации и за составот, разместеноста, вооружувањето и моралот на македонските безбедносни сили (АРМ и МВР). Имено, кон крајот на 1992 год. и почетокот на 1993 год. за потребите на т.н. „Паравојска” бил формиран т.н. курирско-известителен центар. Со посебни терористички документи бил одреден илегалниот курирски пат и мртвата јавка (инаку, истата се наоѓала во чајџилницата „Беса” во Гостивар), се до крајната адреса во село Чегране, каде бил сместен т.н. „Штаб” на т.н. „Паравојска”. Во терористичкиот документ т.н. „Извештај од изворот 222” (бр. 05-93 од 29.05.1993 год.) каде под точката „Информативна анализа за непријателот” се презентирани податоци за касарната на нашата армија во Тетово со податоци и за распоредот на нашите воени формации, како и за бројната состојба и националниот состав на командниот кадар. Меѓу другото, во овој терористички документ е наведено следното: „...има еден баталјон пешадија (ЈУ-модел), командантот на баталјонот е од нашиот реон од село Доброште, Македонец. Една-две батерии на артилерија. Оваа единица дава стража на границата, Јажинце-Глобочица. Исто така, 20 војници се дислоцирани во село Старосело и се сместени во училиштето...Во нашиот реон има уште една полициска станица во село Теарце, која дава погранична патрола, вооружена е со автоматски пушки...”.

Понатаму, во овој терористички документ се даваат податоци и за полициските објекти и сили на овој реон, како и за економските објекти од поголемо значење и мерките за безбедност што во нив се преземаат, при што се дава оценка за учество на Македонците и Албанците во раководниот кадар и при тоа се констатира дека „албанските кадри се оставени надвор, на маргините”. Интересно е да се спомене дека Хусеин Хаскај, злоупотребувајќи ја својата позиција во македонското Министерство за одбрана изготвил посебен терористички материјал т.н. „Проценка на непријателот” (заведена под бр. ТО 8-3 од 30.03.1993 год.) во кој го анализирал моралот, организираноста и вооружувањето на АРМ и МВР . Инаку, Хусеин Хаскај до ”„Штабот” на т.н. „Паравојска” во Гостивар доставил и посебно барање (бр. Со 7-0 од 06.07.1993 год.), врз основа на неговата терористичка анализа за опасноста од „непријателот”, за формирање на уште еден терористички организациски елемент за село Љуботен (Скопско) со потребните т.н. воено-технички средства.

Инаку, по разбивањето на оваа кукавичка терористичка структура и прекинувањето на нејзиното противуставно делување од позиции на албански радикализам што се случи во ноември 1993 год., по седум и пол месечно судење кое завши на 27 јуни 1994 год., тогашниот Општински суд II во Скопје за сторено кривични дело „Здружување заради непријателска дејност”, ги осуди на казна затвор од пет до осум години следните десет припадници на оваа терористичка организација: Митхат Емини и Хасан Агуши на осум години, Ресми Ејупи, Селам Елмази и Реџепи Шинаси на седум, Хусеин Хаскај (овој од типот на „талатовци - малатовци”!), Акиф Демири и Абдулселим Арслан на шест и Бурим Муртезани и Еуген Цами на пет години затвор. Во понатамошниот период, Окружниот суд во Скопје, постапувајќи по жалба на осудените терористи, на 24-25 јануари 1995 год. донесе пресуда со која се потврди пресудата на Општинскиот суд II, а ја преиначи во делот што се однесува на казните, односно на сите им беа намалени за две години. Подоцна, со Решение на Претседателот на Република Македонија (август 1995 год.), Митхат Емини и Хасан Агуши се помилувани и ослободени од натамошно издржување на казната, додека другите осум лица се условно ослободени со решенија на Комисијата за условен отпуст (јуни, 1995). Од овие судски процеси може да се забележи за какви кукавици и кодоши станува збор кога различни структури (вклучувајќи ги и нив) во тоа време кукавички молеа за нивна милост од државата. Врз основа на констатацијата за ненаучената лекција од страна на одредени политички елити за противуставното делување од позиции на албански радикализам на високи дравни функционери во македонските МВР и МО за време на извршувањето на нивната државна функција, останува да повикам на правно основано непочитување на наредбите на „некогашните” терористи, а сега и понатаму овластени наредбодавачи, и на поведување на постапка за утврдување на кривична и дисциплинска постапка на сите (од поодамна, па досега!) одговорни и надлежни за предизвикувањето на оваа безбедносно резична ситуација.

(5) И конечно, бегањето, односно неисполнување на правната и моралната обврска за утврдување на фактите за сторените терористички напади и други тешки кривични дела против државата во 2001 год. со кои се извршија тешки повреди на човековите права, со што беа загрозени и националната безбедност и уставниот поредок на Република Македонија, во комбинација со назначувањето на сторители или подржувачи на тие кривични дела на челни „државни” позиции, претставува обид за формирање на трајно штетна историска лага/невистина врз основа на која (ќе) се инсталира нова општествено штетна парадигма и неверодостоен дискурс за „2001-та”. Последиците од овие искривени општествени конструкции и од (не)свесната апологетика на тероризмот, терористите и сите антидржавни постапки од позиции на албански радикализам, не претставуваат последици само од областа на загрозување на оптималното ниво на политички морал на македонската политичка сцена (како директна последица на евентуални политичко-партиски договори), туку врз овие „нови” и искривени општествени конструкции ќе се пишува „лажната историја” на македонската држава, на македонскиот народ и на останатите етнички заедници во Република Македонија, како и „лажната историја” за татковинската антитерористичка одбрана од 2001-та со што, меѓу другото, ќе се пасивизира и минимизира стратешкиот придонес на Бранителите во опстојувањето на државата, за сметка на верификувањето, а со тоа и на вреднувањето на терористичкиот ангажман на поединци и политички, квазипартиски и други субјекти во 2001 год.

Ако се земат предвид сите овие погубни последици кои (ќе) произлегуваат од опстојувањето на оваа „нова политички-патолошка и безбедносно-загрозувачка парадигма” која, меѓу другото, ја одржува и практиката на нелигитимно и безбедносно-загрозувачко назначување на терористите за министри, а и на други високи и раководни позиции во државните органи од областа на безбедноста, останува само ДА ПОВИКАМ НА МИРНИ И ПРАВНО ДОЗВОЛЕНИ ПРОТЕСТИ ПРОТИВ НАЗНАЧУВАЊЕТО НА ТЕРОРИСТИТЕ НА КЛУЧНИ И ЧЕЛНИ ДРЖАВНИ ПОЗИЦИИ ВО ДРЖАВНИТЕ ОРГАНИ ОД ОБЛАСТА НА БЕЗБЕДНОСТА. ОВИЕ ПРОТЕСТИ НЕ ТРЕБА ДА БИДАТ САМО ПАСИВНО ФИЗИЧКО ПРИСУСТВО И ДВИЖЕЊЕ НА ОДРЕДЕН ПРОСТОР, ТУКУ АКТИВНО ПОРАЧУВАЊЕ ДЕКА ВЕЌЕ ДОСТА Е, И ДЕКА СИТЕ ПРИПАДНИЦИ НА БЕЗБЕДНОСНИТЕ СИЛИ НА РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА НЕМА ДА ПОЧИТУВААТ НАРЕДБИ НА ТЕРОРИСТИТЕ И ДЕКА ЌЕ СЕ ВКЛУЧАТ ВО АКТИВНО И ПРАВНО ДОЗВОЛЕНО ДЕИНСТАЛИРАЊЕ НА СИТЕ ТЕРОРИСТИЧКИ ЕЛЕМЕНТИ КОИ СЕ ИНСТАЛИРАНИ ВО СИСТЕМОТ НА РАКОВОДЕЊЕ И КОМАНДУВАЊЕ СО БЕЗБЕДНОСНИТЕ СИЛИ НА РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА.

izvor: http://maktel.mk/ajax_kolumni.php?kid=534

[Peshoshnitsa Lerin]

Lets hope there is a massive turnout for this protest!

[Risto the Great]

Goce understands it well!
I wonder if anyone is interested.

[Risto the Great]

You know what. The ethnic Albanians are the majority in Macedonia. So this really is fair enough. They should have final say and they should be in all positions of power.

[EgejskaMakedonia]

How many are we going to expect this time brah? Maybe 30 people like last time, and we will be seen like a laughing stock again

You will see more macedonians turn out ot pivofest or sporting events were macedonia finishes fourth then a rally to stop shiptar barbarism.

Whats up with the piss weak macedonians these days brah? Guevski has past his expiry date. He needs to share the same fate as Mussolinni, killed by his own people, and then hung on the streets were the people can spit, beat and shoot his dead corpse. A message to other weak minded faggots that sell out the country so they know not to fuck around,

Will the fully sick maso's stand up for their country? Or will they go back to worshiping serbian cock and sticking their heads up their ass and hope the shiptar problem will go away one day? Maybe if they play the tolerant assburger fool uncle same might throw them a life line LOL

No idea, but it's pretty sad that Macedonian protests in Australia, US and Canada probably gather more numbers than those in the Republic. It really is mystery as to what events will finally wake up the Macedonian people. Only recently we had those 5 murders (including 4 children), and even that wasn't enough for them. Perhaps they are in an eternal sleep and will never awake. Guess we'll find out on the 1st of March.

[Gocka]

A thought about the current appointment,

I've been going over recent events trying to make something of them as I feel you do not do something like this without a definite goal in mind.

I thought about what dedo said about a slight of hand, bringing attention to one thing while doing another. Then I thought about sdsm boycotting parliament and elections, which basically comes down to either branko is crazy or he's the smartest politician ever. If you combine the two situations and assume they are connected you might come to the conclusion that branko may not be some crazy and that he might know something.

What if sdsm is staying out of the elections because they know something bad is about to happen in ROM and thus they do not want to be part of the country so that after the dust settles they can escape all blame. What if vmro appointed the terrorist to attempt to divert attention from this bad event that is about to take place?

Take into account the reports that we may begin EU accession talks in mid 2013 (which is coming pretty fast) and to me the whole situation screams name change is coming.

I hope I am wrong but unless all the events are independent of each other than I have this awful feeling that something bad is near.
What are your thought?

[DedoAleko]

Gocka, look what we have today:

google translate

VMRO-DPMNE propose a new deadline for submission of bid for mayors and councilors

VMRO-DPMNE, based on the protection of state interests put forward a new proposal for SDSM. Proposals announced Stavreski member of VMRO-DPMNE IK:


1.Utvrduvanje new deadline for the submission of lists of candidates for council and mayoral candidate lists which would last until 03.03.2013 (Sunday) at 24 pm. In this period, all political parties will be able to submit lists. This procedure would enable intervention in the transitional and final provisions of the Election Code and would refer only to these local elections. If SDSM today accept this proposal tomorrow emergency session of the Assembly of the Republic of Macedonia would have adopted the amendments to the Electoral Code and they would be enacted immediately.

2.In the direction of overcoming the political situation, highly significant and positive results would have been if the SDSM decided to return to the normal operation of its parliamentary group in the Assembly of the Republic of Macedonia, which would continue political dialogue on all important issues. At the same time, together, tomorrow would adopt the amendments to the Electoral Code, which sets a new deadline for the submission of lists of candidates for council and mayoral candidate by the political parties.

3.In the connection with the events of 24.12.2012, VMRO-DPMNE proposes the establishment of a Commission which would have jurisdiction to determine all causes, aspects and events that led to the actual situation, following the example of all democratic countries where always establish commissions after the event similar events. Also, as I have said, VMRO-DPMNE is an affordable option, offer or proposal that President Ivanov.

Senior results would have been if returned SDSM caucus in the Assembly to adopt the necessary legislative changes. SDSM with this proposal is allowed to participate in the election, with a week more for the submission of lists. This party wanted, now that possibility has. If this is refused, SDSM obvious idea to continue to create problems and not to help Macedonia's Euro-Atlantic future, concluded Stavreski.

izvor: http://denesen.mk/web/2013/02/25/pre...0%D0%B0%D0%B4/


edit: sds rejects dpmne's proposition

google translate:

SDSM expressly rejected Stavrevski's proposal



Social Democratic Union of Macedonia expressly rejected the proposal Zoran Stavreski, on behalf of the ruling VMRO-DPMNE party out of the political crisis proposed deadline mayoral candidates to continue till March 3, and the date for local elections themselves remain unchanged.

"President Crvenkovski, on behalf of the opposition, on February 15, proposed a sensible, constructive and fair plan to exit the crisis, according to which the decision of whether or not there will be early elections to decide the citizens of the upcoming local elections, not VMRO DPMNE or SDSM. That proposal reads, if local elections, advisory lists the opposition "Alliance for the Future" won at least one vote more than the charts around the VMRO-DPMNE, then an early parliamentary election.

If VMRO DPMNE really believe in the support of the citizens and the victory in the upcoming local elections there is no logical explanation why stubbornly refuse this proposal.

Unfortunately, after today's press conference, which actually had no proposal of VMRO DPMNE, it is clear that Nikola Gruevski honestly wants resolve the political crisis, "the statement said.

SDSM this made it clear that embraces performance in the local elections, but only if followed by parliamentary.

"Alliance for the Future, has decided to boycott the upcoming local elections because they did not have time to compile lists of candidates, but this is our decision is a response to the political-police coup government, which itself Stavrevski ordered Gruevski was directly involved, due was suspended parliamentary democracy and waived the legitimacy of state institutions.

No one in the Republic of Macedonia no doubt that the credibility of state institutions give, and in this particular case can only restore citizens through their votes early parliamentary elections free and fair, "adds the same.

izvor: http://www.dnevnik.com.mk/default.as...49D461441CD0F9

[lavce pelagonski]

стојанче ангелов во континентал - YouTube