Antonio Milošoski

[Onur]

I guess we are pissing greece off for promoting nationalism, .....Who gives them the right to piss and whine when we want to wave our flags.

Greek media grabbed a photo from Skopje daily 'Vest' where Milososki's son is waving the Macedonian flag from Kutlesh, during Macedonia - Great Britain basketbal match.

Thats the most ridicules thing i`ve heard for a long time.

What would Macedonian FM should do in a national sports competition besides waving his nations flag? Whats the point to argue here? They expected him to wave Greek flag instead?

This is intolerance at it`s worst. This is just an indication for their jealousy, intolerance and irritation towards your flag and your country.


Their argument about nationalism is just a cover for their irritation towards ROM.

[Soldier of Macedon]

You should interpret it the way I said it, or relative to it, rather than inserting your own terms based on assumptions. I don't see Rogi's comments as 'defending' Miloshoski, I believe he was trying to clear up an apparent misconception by someone else, and in the process, he was basically indicating that Miloshoski isn't as bad ('bad' in which way I did not specify for you to make an assumption) as some people think or assume.

I am suprised that Rogi has failed to respond, given his involvement in other threads during the last few days.

Rogi, did you ever address this question about Miloshoski? I don't recall, but would like to hear your thoughts on this formerly bugaroman-turn Macedonian "patriot" who wears the Ohrid Agreement like a mark of victory.

[Rogi]

I only saw your questions now that you've revived the thread, I would have answered earlier had I seen them.

You're quoting me from something I said at maknews, but not the context to which I am referring. If I recall, the quote to which I was referring in that post, was referring to some extent to the level of intelligence of Milososki, which I disagreed with.

For example, I think that Antonio Milososki is highly intelligent and very astute. In fact I also think that Ljubco Georgievski and Branko Crvenkovski are very intelligence and astute. This is a concern...

All of the above mentioned names are fundamentally ideologically flawed and, in my view, do not share our views on the Macedonian cause. Which is what makes all of them so dangerous, but not any less intelligent.

If you want an honest opinion, I think Milososki is ideologically flawed but not to the extent of others, though close enough.

I disagree entirely with all of his views of old, but I can see that he has come around quite a bit from where he was, albeit he's still nowhere near aligned with the Macedonian cause.

For example, his views on the Macedonian origins seem to be more and more so, over time, aligning with our views (as opposed to where they were in his VMRO-youth days), yet his views on treacherous things like the Ohrid Agreement are still entirely at odds with my views and what we have defined in the Macedonian Cause (whereas previously, before he got into Government, his views were completely opposed to the Ohrid Agreement).

He comes from the pro-Bulgarian wing of VMRO-DPMNE, which I can't believe still hasn't been rooted out and in fact has an almost identical foothold as it did 10-15 years ago when Zmejkovski tried to weed it out. I believe that was a cause of some real friction between Milososki and Gruevski (when it was expected inside the party that Milososki would be removed from his position as Foreign Minister).

But it appears he is trying to let loose of those shackles and like him or not, he has given some very strong and reassuring statements in the last couple of years - how genuine he might be is a different question altogether - I wouldn't trust him, but I'd be prepared to let him, or even pressure, nudge, push and shove, to have his views align with those of the Macedonian cause. I admit to being a little naive, I can't help but try and find the good in every Macedonian and the patriot in Macedonian leaders - despite the disappointment by all to date.

You know, all of these politicians from Macedonia are expert bullshitters. They'll say one thing in public and the complete opposite privately. It's a new definition and new level of phony.

That all said, I'm sure others here have read more on him, learned more about him, know more about him and have studied his moves far more than I have, and so reading posts like this assist me, and I'm sure everyone else, in learning more and more about how little we should support and believe in any leader of Macedonia in the last 20 years.

[julie]

They all have some grand strategy in place, so the people become complacent and trusting, and as Bill has pointed out in other threads, once they have the power, wham, all over red rover.

[makalek]

FM Milososki: Name dispute with Greece is irrational and incomprehensible

FM Milososki: Name dispute with Greece is irrational and incomprehensible

Skopje, 8 October 2010 (MIA) - The name dispute with Greece is irrational and incomprehensible for everyone - it is a story of David and Goliath, in which Macedonia is Goliath, says Foreign Minister Antonio Milososki in an interview with Friday's edition of Suddeutsche Zeitung - the largest German national subscription daily newspaper.

The issue for Macedonia, Milososki adds, is very emotional and its settlement must be approved by the public at a referendum. According to latest polls, 67% of the population rejects any name change and only 24% are flexible.

Finding a solution might be very difficult, but it isn't impossible when political elites, the Government and the opposition, will be convinced in it.

"We pay the costs surrounding the dispute and we want it to be resolved", the Macedonian minister stresses.

He believes that the election of George Papandreou for Greek premier gives certain hope in the whole process.

"Papandreou has held talks with our premier (Nikola Gruevski) at several international forums and events, which was unthinkable in the past. With the appointment of Papandreou we have more photo ops and smiles, better words, but no real actions. Greece refers to a national red line. Red is not the colour of compromise. Athens wants us to change our passports, Internet sites, and the declaration of vine that is exported in Germany that cannot be named Macedonian! This is irrational, notes Milososki.

According to him, Macedonia lacks adequate "weight" to defy Greece and as a result country's Euro-perspective is held hostage in a way.

"At the Bucharest NATO summit in 2008, Greece used veto to block Macedonia's accession even though under the Interim Agreement our membership in international organisations cannot be blocked if the interim name is being used. Therefore, a procedure was launched on the violation of this agreement before the International Court of Justice in The Hague. We expect an appropriate ruling with regard to the validity of the agreement to be reached”, the FM says.

Asked about the erection of monuments of Alexander the Great, which is seen as provocation by Athens, Milososki says: "A was a child when Macedonia became independent 20 years ago. At that time we weren't focused on ancient history. But when Greece started presenting history as forbidden fruit for us, we became more motivated to prove that our nation has roots. It is probably a complex of small nations; I believe that nationalism of one side is able to awaken the nationalism of the other side.

Asked about alleged textbooks with maps of great Macedonia, Milososki responds that it is Greece's attempt to spread confusion.

"I was educated in Macedonia and had never studied from such textbooks. Greece is trying to spread confusion by claiming that Macedonia has territorial pretensions. This is ridiculous as someone to say that Luxembourg has territorial pretensions towards Germany. We have only 8.000 soldiers and eight helicopters. In the past 20 years we had never had a security issue with Greece", FM Milososki states.

Macedonia expects no signal from the NATO summit in November, but it has a proposal.

"If we were to make a big national concession in order to start membership talks with EU, we must be sure that Greece will not block us again on the fourth or tenth chapter. Therefore, the two processes should take place simultaneously and the new name would enter into force even after the official accession of Macedonia to EU. Thus, we can overcome the distrust in the case”, Milososki says.

When asked whether the Albanian minority in Macedonia aimed at creating great Albania, the Minister responds that the idea of great Albania has been exhausted with country's accession to NATO.

"No NATO member country will allow and even discuss alteration of borders. This is good for the entire region, underlines Milososki.

On the debate involving the role of Muslims, which is ongoing all around Europe, Milososki says that Islam is nothing new in Macedonia.

"I was raised with that. Macedonia is a model of integration without assimilation. It is not always ideal, but it functions. Despite respect, there are prejudices. In Germany as in Europe, Islam is something new, foreign, unknown. But maybe the German society should stop using the word Gastarbeiter (guest worker), because there are families that are here for 40 years, together with the culture and tradition in their homes and it will stay like that forever, FM Milososki underlines.

A society's polarization is not a solution, with populism only short-term benefits are being attained, concludes FM Antonio Milososki in an interview with Friday's Suddeutsche Zeitung.

http://www.mia.com.mk/default.aspx?vId=77589187&lId=2

[Rogi]

If anyone who reads this still believes that the Macedonian Government is not prepared to sell/change the Macedonian name, they are kidding themselves.

Milososki clearly states that they are quite prepared to change the name, they just want to get the best 'price' for it (that price being a guaranteed EU/NATO entry).

Make no mistake about that.

[Soldier of Macedon]

20 years and these people are still playing games with our identity. How long has Gruevski been the 'leader' now? And STILL debating on our integrity? These clowns keep citing statistics, what are they waiting for, the percentage of Macedonians against a name change to reduce to a certain level?

Miloshoski is yet to address his former Bulgarophile tendencies, having a compromised fool like him speaking on behalf of Macedonians is as bad as listening to those fumbling contradictions from that hopeless group that think they represent the Macedonian Diaspora that despises them so much.

[Frank]

The fact you are talking means only one thing you are prepared to change the name of our Country

I dont want to hear any other exuse, reasoning or more to it Mr Milososki

[Pelister]

These traitor politicians are simply waiting for the day when Macedonians get so sick of it all - they decide to commit political suicide.

They are all in it.

[Dejan]

Gospodin Miloshoski, if the dispute is irrational and incomprehensible, why continue to be part of the dispute? Why not end negotiations and concentrate on ramifications of ending this irrational dispute? That is, if there are any ramifications

[indigen]

We all have to understand something else, beyond the "bugarofili"&"srbofili" classification which became standard procedure when talking about credibility of our political parties.

Milosovski was/is a bugarofile and that will follow him forever. But I'm used to judge for the actions and so far he left me with the impression of a weak MNR chief, not as bugarofile.

Beyond that we have REAL BUGAROMANI (not "Bugarofili") in very key state and political structures and media institutions. As for Srbomani, I think they are many of the self-declared Serbs (Kumanovo, Skopje and Tetovo areas) in RoM. Bulgaria and Bugaromani have long-term agenda of DECONSTRUCTING Macedonian identity and converting it to Bulgarian. In short term they are working to cut off Macedonian ethno-national roots and graft new Turko-Mongol (bulgar) ones. They infiltrate Macedonian state and political structures and white-ant whatever stands for Macedonian national and ethnic separateness, it is in their nature to do this and they need to be identified and politically exterminated (political pest control).

The following is but a small sample of key Bugaromani in possitions of power and influence: Antonio Miloshoski runs MNR and is on IK (EC) of DPMNE, Silvana Boneva, coordinator of DPMNE parliamentary group and is on IK (EC), Zoran Todorovski, director of the State Archives of Macedonia, Zoran Dimitrovski, State Archives of Macedonia and Fokus (Mk) Deputy Editor, Dosta Dimovska, director of Macedonia's Cultural and Information Center in Sofia, Marjan Gjorcev, Mayor of the municipality of Kisela Voda, Vlatko Stamatovski, Spokesperson for City of Skopje, etc

-----------------------

РАБОТЕН МАТЕРИЈАЛ
(забрането објавување без дозвола на авторот)

РАСКОЛОТ ВО ВМРО-ДПМНЕ

Јули – Август 1998 година
С к о п ј е

Кон крајот на август 1997 год., поточно по седницата на ЦК на ВМРО ДПМНЕ што се одржа на 30.08.1997 г. Во Собранието на Град Скопје, во македонската јавност како бомба одекна веста за жесток судир во највисокото раководство на најмоќната опозициона партија. За многумина судирот изби неочекувано и ненајавено (иако во минатото такви конфронтации во континуитетот ја следеа партијата од самото основање) бидејќи токму во претходните година-две ВМРО-ДПМНЕ важеше за една од најстабилните политички партии во време кога во речиси сите останати партии ескалираа отворени судири во нивните редови ( СДСМ, Социјалистичката партија, ЛДП и т.н.).

Хронологијата на настаните непосредно пред, во текот и по одлуката на “историската” седница на ВМРО-ДПМНЕ е горе-долу позната: 54 членови на Централниот комитет согласно член 52 од Статутот на ВМРО-ДПМНЕ покренуваат барање за отповикување на потпретседателката Доста Димовска (поради отворено протежирање на пробугарска политика, неуживање углед, односно нејзин избор по пат на фалсификат и нејзино активно учество во речиси сите афери што ја потресуваа Партијата), а група членови на Унијата на млади сили на ВМРО-ДПМНЕ поднесуваат Предлог-Резолуција со која партијата се оградува од сите врховизми.[....]

Време, број 2024, 24.07.2010

Македонисти и бугарофили во ВМРО-ДПМНЕ
Јове Кекеновски

Второто реемитување на емисијата „Во центар“ на Васко Ефтов, чијшто гостин беше Љубчо Георгиевски со неговото признание за бугарофилство во ВМРО-ДПМНЕ за време на неговото претседателствување се чини дека ја прелеа чашата и затоа решив овој текст да го посветам на случувањата во таа партија, чијшто активен член бев во тие години. Иако мотивите на Ефтов за нејзиното репризирање ми се мошне јасно познати, сепак не сакам да се мешам во мотивите за националното чувство на Георгиевски, од причина што тоа е негово право. Меѓутоа, не можам да дозволам на речиси половината од тогашните членови на Централниот комитет на ВМРО-ДПМНЕ, а чијшто член бев и јас, да им се припишуваат бугарски чувства и корени. Морам да бидам искрен дека интервјуто беше добра сатисфакција за сите тие што во тој период ја поттикнаа иницијативата за разрешување на Доста Димовска од функцијата потпретседател на партијата, поради нејзините ставови и дејствување што отстапуваа од тие за кои официјално се залагаше партијата. Велат, кога-тогаш, вистината ќе излезе на виделина. И излезе. Но, мене ме зачудува молкот на медиумите, кои во таа далечна 1997 година цело време ги следеа случувањата во ВМРО-ДПМНЕ и опширно пишуваа, а сега, по толку години, кога вистината излезе на виделина, ама буквално ништо не спомнаа за таа историска седница на ЦК на ВМРО-ДПМНЕ. Бидејќи многумина и не знаат или, пак, заборавиле што се случуваше всушност на таа историска седница, во кратки црти ќе се обидам објективно и по 13 години да ги потсетам читателите што се случуваше и што им претходеше на тие случувања. Кон крајот на август 1997 година, поточно по седницата на ЦК на ВМРО-ДПМНЕ, која се одржа на 30 август 1997 година во Собранието на Град Скопје, во македонската јавност како бомба одекна веста за жесток судир во највисокото раководство на најмоќната опозициска партија. За многумина судирот изби неочекувано и ненајавено бидејќи дотогаш ВМРО-ДПМНЕ важеше за една од најстабилните политички партии во време кога во речиси сите други партии ескалираа отворени судири (СДСМ, Социјалистичката партија, ЛДП итн). Но, пред да почнам со хронологијата редно е да кажам неколку зборови за првите обиди за бугаризирање на оваа партија. Иако уште на самиот почеток имаше членови со таква ориентација, сепак, вистинската офанзива на великобугарската политика во ВМРО-ДПМНЕ почна кон крајот на 1994 година, за кулминацијата да ја достигне токму на таа (од денешен аспект) историска седница. Претходно формираната ВМРО - татковинска во која се вгнездија најекспонираните борци за великобугарската кауза во Македонија, според процените на стратезите во Софија, не ги даде очекуваните резултати, па затоа се менува тактиката и е решено бајракот на бугарштината да го понесе ВМРО-ДПМНЕ. Притоа, дадена е директива, малобројното членство на „татковинците“ да премине во ВМРО-ДПМНЕ, да се обиде да се инфилтрира во структурите на партијата и да направи преврат со преземање на раководни функции и со елиминација на клучните личности од ортодоксната македонска опција во неа.

Уште во текот на 1995 година во Република Македонија се забележува се позачестена и изострена пресметка меѓу македонизмот и неговите критичари. Во дневно-информативните медиуми, како и во неделниците, некои луѓе со поинакво чувство за припадност и корени се обидуваа да го критикуваат македонизмот како државна идеологија и да ја разоткриваат „историската вистина“ за него, како и неговата „историска ограниченост“. Ваквите обиди ги согледуваме во изјавите и статиите на М. Србиновски, Д. Димитров, А. Лепавцев, Д. Галев, Х. Михаилов, авторката под псевдоним Донка Цветковска (вистинското име му е познато на авторот на текстов) и други. Овие луѓе често за изнесување на своите ставови ги користеа дневно-информативните македонски медиуми, но и списанијата „Македонско дело“ и „Глас“ - орган на ВМРО-ДПМНЕ. Ним аргументирано им се спротивставуваа Александар Донски со својата статија „Македонскиот, а не бугарскиот, е најстар книжевен јазик“ („Глас“ број 24), Александар Диневски, алијас Ахил Апостолов со својот напис „Чакам те да дојдеш“ („Завет“ - гласник на УМС на ВМРО-ДПМНЕ бр. 9), текстот „Некои нови клинци“ (чинам дека автор беше Атанас Стамнов), потоа текстот „Македонија и Русија“ од Александар Филипов (Драги Ивановски), „Кој, кого и зошто го чака да дојде“ од Ѓорѓи Костов, „Антибугарскиот карактер на Великоморавската мисија на светите браќа Кирил и Методиј од 9 век“ и др. Би било неправедно од мене доколку не споменам дека во тој период се понагласена активност има новото раководство на Унијата на млади сили (УМС) на ВМРО-ДПМНЕ и нивниот весник „Завет“, чиишто припадници стануваат главна потпора на македонската опција во ВМРО-ДПМНЕ. Но, да се навратам на самата седница. Хронологијата на настаните непосредно пред, во текот и по одлуката на „историската“ седница на ВМРО-ДПМНЕ денес е многу малку позната: 54 членови на ЦК, во согласност со член 52 од Статутот на ВМРО-ДПМНЕ, поднесуваат барање за отповикување на потпретседателката Доста Димовска. Причината за поднесување иницијативата беше наведена: отворено протежирање на пробугарска политика и ставови, кои се во спротивност со Статутот и со политиката на ВМРО-ДПМНЕ, нејзиниот арогантен, нетолерантен и дрзок однос кон членовите на партијата, неуживање доверба поради нејзиниот избор за потпретседател по пат на фалсификат со само 35 гласа и нејзино активно учество во речиси сите афери што ја потресуваа партијата. На истата таа седница група членови на Унијата на млади сили на ВМРО-ДПМНЕ поднесуваат и Предлог-резолуција со која партијата се оградува од сите врховизми. По неколкучасовна бурна и мачна расправа, во атмосфера на бугарски и шовинистички испади на дел од тогашните членови на Извршниот комитет, проследена со отворено спротивставување на лидерот Љубчо Георгиевски кон двете предложени иницијативи да бидат ставени на дневен ред, епилогот беше логичен и очекуван. Барањето за отповикување и Предлог-резолуцијата воопшто не беа ставени на дневен ред, а Извршниот комитет во полн состав режирано поднесува колективна оставка. Од страна на иницијаторите само авторот на овој текст и Александар Диневски, тогашен член на Извршниот комитет, влегуваат во директен дуел со лидерот Георгиевски. Можеби е момент да споменам дека од 54 потписници за иницијативата за разрешување на потпретседателката Димовска, неколкумина потписници уште на самиот почеток на седницата ги повлекоа своите потписи, а дел од нив јавно кажаа дека играле двојна улога. Сите тие подоцна за своите постапки беа наградени со функции. Тука мислам дека читателите ќе се сетат на Филип Петровски, кој нанапред стана пратеник во новиот парламент, а подоцна и конзул во Њујорк, Пеце Трајковски - Г‘зла од Прилеп, кој стана заменик-министер за локална самоуправа, покојниот Пане Велев - директор на Бирото за јавна безбедност, Александар Пандов, пратеник во новиот парламентарен состав, В. Каранфилов - директор на ЕСМ во Кочани и уште неколкумина други потписници. Останатите, се разбира, молчеа и чекаа да видат што ќе се случи.

За карактерот на бугарскиот пир што се случи на самата седница редно е да ги споменам изјавите на неколку членови на тогашниот ИК, изговорени на самата седница. Еве дел од нив: „Голем број странски новинари покажуваат огромен интерес за положбата на македонските Бугари во Македонија; Треба да дојде до смирување меѓу нашиот и вашиот народ“. Ова „вашиот народ“ се мисли на македонскиот (моја забелешка); друг член на ИК изјави: „Да не беше Тодор Александров јас ќе се презивав Родомировиќ!“, други, пак, на говорницата изјавуваа: „Генс уно сумус“ - (омилена изјава на бугарските шовинисти - „Ние сме еден народ!“) или „Што лошо сте виделе од Бугарија, па да ја напаѓате“ итн.

Случувањата на седницата на ЦК веднаш најдоа свое место во јавноста, а средствата за јавно информирање беа преплавени со детални пикантерии за се што се случуваше пред, за време и по фамозната седница на ЦК. Наоѓајќи се во „небрано“, двоецот Георгиевски-Димовска набрзина исфрлија неколку тези во јавноста со кои проѕирно и невешто се настојуваше да се сокрие заднината на судирот. Демек, се работи за персонален судир во раководството на партијата, за судир на „интелектуално“ и на „рурално“ крило, за отстранување на „деловно-полициското“ крило и сл. Проѕирноста и неаргументираноста на овие тези беше прочитана најнапред од новинарите, но и од целата македонска јавност, а неколкуте документи кои проциркулираа во јавноста беа доволен доказ да се сфати дека се работи за многу посуптилен проблем, кој, според значењето ги надмина партиските рамки и навлезе длабоко во сферата на националните и државните интереси на македонскиот народ и неговата држава Република Македонија. И покрај се, факт е дека уште тогаш дел од членовите на ЦК, Македонци патриоти, јавно и гласно укажаа на пробугарските елементи во партијата. Се работеше за судир на две крила: едното автентично - македонско, како директен следбеник на историската мисија на ВМРО и, второто - туѓинско, пробугарско. Второво и низ историјата постојано го следело ВМРО во неговата борба за создавање македонска држава и, како по правило, претставувало пречка за остварување на вековниот идеал - создавање независна или обединета Македонија. Во судирот на тие две опции, како што е познато, победи пробугарската и тоа благодарение, пред се, на некои ирационални мотиви во кои бездруго спаѓаат харизмата на лидерот Љубчо Георгиевски и неговата фанатична и жестока одбрана на Доста Димовска, како и латентно присутниот страв на членството од евентуално распаѓање или раскол на партијата на година дена пред изборите. Тука лежи и одговорот зошто 54 потписници на барањето за отповикување на потпретседателката Д. Димовска, кои при потпишувањето отворено зборуваа за нејзиното бугарско педигре, на наредната седница на ЦК, при изборот на новиот Извршен комитет, ја наведнаа главата, се повлекоа и премолчано го одобрија начинот на самопогребување и на своето национално достоинство. Практично, со изборот на новиот состав на Извршниот комитет на ВМРО-ДПМНЕ заврши една фаза во реализацијата на, сега веќе слободно може да се каже, еден антимакедонски заговор, добро осмислен, координиран и спроведуван од неколку меѓу себе добро поврзани и синхронизирани центри, потпомогнат со луѓе од партијата.

Жално е што поминаа цели 13 години за некој, не сакајќи индиректно да ја признае исправноста и оправданоста на преземената акција, но од друга страна добро е што јавно се кажа дека македонската опција и македонистите биле во право кога јавно ги посочиле носителите на бугарската кауза во партијата. Личната сатисфакција за исправниот потег за мене и за другите потписници (мислам на тие што останаа доследни на дадениот потпис) се непроценливо богатство како за нас самите, така и за сите Македонци, во контекст на нашето опстојување и на нашата историја.
Авторот е универзитетски професор
unmht://www.makedonskosonce.com/http.5/PIRIN/arhiva-napisi%20Pirin/2010/07/24-07-VREME.mht/
------------------

Вистината за „историската“ седница

Во својата колумна во „Време“ од 24-25 јули 2010 година, насловена „Македонисти и бугарофили во ВМРО-ДПМНЕ“, авторот господин Јове Кекеновски ненамерно, поради недоволно познавање на фактичката состојба во врска со мојот случај, ме споменува кога ги набројува потписниците, кои, божем, се покајале и го повлекле својот потпис за што подоцна биле наградени со функции. Веднаш по објавувањето на статијата го пронајдов господин Кекеновски и по телефон му објаснив дека вистината е сосема поинаква. Тој го прифати моето објаснување бидејќи, како што рече, тоа нему не му било познато. Во интерес на вистината што многу ми значи, накусо ќе ја запознаам јавноста со некои околности што ја следеа таа, навистина, историска седница на ЦК на ВМРО-ДПМНЕ и периодот по неа. Во суштина, се согласувам со изнесеното од Кекеновски. Таа фамозна седница беше проследена со големи тензии, набиена со емоции и нескриен страв за судбината на партијата. Вистина е дека некои потписници, претходно обработени, јавно ги повлекоа своите потписи и дека низ државата крстосуваа специјално испратени екипи со задача да ги убедат членовите на ЦК да го променат својот став. Јас никогаш не го сменив ставот во врска со овој случај, ниту го повлеков својот потпис, поради што имав непријатности од Доста Димовска. Во тие премрежја вистинските македонски патриоти беа на цена. Следуваше период на престројување, бакнувањето рака, безброј лични понижувања. Веднаш ме сменија од функцијата координатор на ОК на ВМРО-ДПМНЕ во Кочани и од членство на ЦК на ВМРО-ДПМНЕ. Во наредниот период бев кандидиран и поддржан од 17 месни комитети, додека мојот противкандидат доби поддршка од три месни комитети. Иако на ЦК мојата верификација требаше да биде само формалност, Доста Димовска, достојна на самата себеси, го спречи тоа и вметна кандидат што воопшто ги немаше поминато претходните филтри (базата, кадровската комисија и ИК на партијата). Иако јавно агитираше против мене, а половина од членовите на ЦК воопшто не гласаа (соочени со својата совест и стравот, од друга страна), сепак добив 42 гласа, додека мојот противкандидат 24 гласа. Но, госпоѓа Димовска успеа да го поништи гласањето, по што се стана бесмислено и јас, посакувајќи им успешна работа на присутните, ја напуштив седницата. Тоа го направив во интерес на единството на партијата, што ми беше најважно во тој момент. Незадоволни од ваквата постапка на дел од раководството, речиси од целата изборна единица (34) се побунија и јасно порачаа дека изборите за нив се завршени. Иако бев тешко повреден и како човек и како основоположник на ВМРО-ДПМНЕ во регионот, собрав сили и јавно го поддржав сега веќе официјалниот кандидат, сметајќи дека партијата е поважна и е над се. Како набљудувач, делегиран од ИК беше сега покојниот Борис Трајковски, кој ги пренел мојот став и мојата постапката ги пренел на седница на ИК. Поради сево ова, но и поради огромната поддршка што ја уживав во базата, го добив местото во ЕСМ - Кочани, иако можеше многу лесно да се случи да останам и на улица, каков што статус имам последните седум години. Инаку, притисокот од страна на Димовска го чувствував се до последниот момент додека беше на позиција. Со ова јавување сакав да дадам прилог да ја дообјаснам колумната на Кекеновски, за која сметам дека е реална и верно сведочи за тие бурни и тешки моменти на ВМРО-ДПМНЕ. „Македонската вистина е запишана со крв, солзи и со непокор. Затоа е вечна“.

Ванчо Каранфилов, Кочани

http://www.vreme.com.mk/DesktopDefau...ticleID=145394

-----------
A l e x a n d r o

Македонисти и бугарофили во ВМРО-ДПМНЕ (преземено)

Во најновиот број на весникот „Време“ објавена е ексклузивна анализа на професорот д-р Јове Кекеновски за судирите помеѓу македонското и бугарското крило во ВМРО ДПМНЕ. Кекеновски и самиот учесник во тие настани дава поширока анализа на причините кои доведоа до познатиот раскол во 1997 година и елиминација на македонистичкото крило во партијата. После се’ друго е историја.
Текстот го пренесувам во целост во согласност со авторот:
[.....]
http://makedon.blog.mk/2010/07/24/ma...mne-prezemeno/

For fair use only.

NB: Some time back I ran across a (kotle) forum discussion about the "Raskolot vo VMRO-DPMNE" article that I posted long ago here on MTO and there "Alexandro", as the author of it, had been invited to discuss the pros and cons of its validity. From my reading there, I deduced that "Alexandro" is Aleksandar Dinevski. Dinevski supported his claims but in his view the forum admins appeared to be bugaromani (and I concur) and was about to depart when I last was reading there.

[fyrOM]

Indigen Post009...
Naj omilena (plagijat) pesna na Bugaromanite:

Каде и да одиш,
каде и да шеташ
не се срами, не се плаши
българин да си...

...чеда сме на Аспаруха,
гордост най-българска!

I prefer our own song with slightly similar words.

YouTube - Zemi Makedonche

[lavce pelagonski]

Milososki will be hard to change as he has alot od support it isnt easy for Gruevski to just change him if he is a bulgarofil.

[indigen]

Milososki will be hard to change as he has a lot of support it isn't easy for Gruevski to just change him if he is a bulgarofil.

Those so called "bugarofili" are more than likely to be CRYPTO-BUGAROMANI, i.e. they are working on a LONG-TERM AGENDA for the Bulagrian cause by undermining the historical ethno-genetic roots and narrative of the Macedonian nation. As the old saying goes, a tree without roots will surely die and thus these Crypto-Bugaromani (or other garden varieties of mani) are busy GRAFTING post-1945 (i.e. a Tito or Communist newly/artificially created) ethno-national narrative for the Macedonian nation.

Secondly, I agree it would not be that easy to change anyone in Gruevski's team at present as there are plans in the making to bring down his government and he, like all politicians, dearly wants to hang on to power and to retain all the perks and personal benefits it brings to him and his associates.

Lastly, Lavce, I would like to suggest that you reduce the size of your fonts for your posting signature as it is highly out of proportion to the text and very irritating, at least to me.

So pochit,
I.

[makalek]

FM Antonio Miloseski sends a letter to his Greek counterpart

MINISTER MILOŠOSKI SENDS LETTER TO GREEK COLLEGUE DIMITRIS DROUTSAS
Skopje, 3 December 2010 year

The Minister of Foreign Affairs of the Republic of Macedonia, Antonio Milošoski, sent a letter to his Greek colleague, Dimitris Droutsas, requesting that the Hellenic Republic supports the adoption of a decision for starting accession negotiations between the EU and the Republic of Macedonia, in the eve of the upcoming meetings of the Council of the EU and the European Council. The letter reads as follows:

Dear colleague,

I avail myself of this opportunity, in the light of the upcoming meetings of the EU Council and the European Council in December 2010, to ask for your support for the adoption of a decision for starting accession negotiations between the EU and the Republic of Macedonia.

As you know, in the 2010 Enlargement Package, the European Commission renewed its recommendation for starting accession negotiations with my country, recognizing our achievements in the past year and reaffirming that we remain prepared to face the challenges of the next stage in the accession process.

My country has qualified to start the accession negotiations for two consecutive years and has been a candidate country without opening accession talks for five full years. This situation is as unsustainable for the candidate country, which is next month establishing full trade association with the EU under the Stabilization and Association Agreement, as it is for the credibility of the EU and its enlargement policy.

Being the oldest member state of the European Union in our region, as well as a declared friend of the enlargement policy through the Thessaloniki Agenda and, today, with the Agenda 2014/2018 initiative, The Hellenic Republic could significantly contribute to the revitalization of the European integration of the entire region. Your support for the adoption of a decision to start the accession negotiations with the Republic of Macedonia will provide the necessary political impetus in this respect. By taking such a step, we, together, will also stimulate the necessary positive climate of confidence in our bilateral relations, aiming at permanently resolving the remaining bilateral difference through a sustainable solution which would be acceptable for both countries and peoples and in the interest of regional and European stability and prosperity.

Please accept, dear colleague, the assurances of my highest consideration.

http://www.mfa.gov.mk/default1.aspx?ItemID=318&id=1061