Metodija Andonov - Čento (1902 – 1957)

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts
  • Risto the Great
    Senior Member
    • Sep 2008
    • 15660

    Metodija Andonov - Čento (1902 – 1957)

    Does anyone know anything about him. I feel like honouring the man's memory somehow.
    Risto the Great
    MACEDONIA:ANHEDONIA
    "Holding my breath for the revolution."

    Hey, I wrote a bestseller. Check it out: www.ren-shen.com
  • Venom
    Member
    • Sep 2008
    • 445

    #2
    Risto, my friend is visiting Macedonia over New Years and will be spending some time in Prilep. I can ask him to sus' it out for you if you want to wait.
    S m r t - i l i - S l o b o d a

    Comment

    • Risto the Great
      Senior Member
      • Sep 2008
      • 15660

      #3
      Mate, I cannot believe he is not a more important person in Macedonia's history. Anything we can do to honour him would be good. Please ask your friend to chase his people up.
      Risto the Great
      MACEDONIA:ANHEDONIA
      "Holding my breath for the revolution."

      Hey, I wrote a bestseller. Check it out: www.ren-shen.com

      Comment

      • Sv. Nikola
        Junior Member
        • Sep 2008
        • 43

        #4
        Yes Risto he was and will the only one partisan who believe just for Macedonia.
        There are lot of dark dots in our history, foundation of our Macedonia.
        I think that was open foundation on his name, his family is still digging in ex communist file, how he was separate from political life and how he was his life by him self.

        Great person -believer and founder of new Macedonia society.

        Comment

        • Venom
          Member
          • Sep 2008
          • 445

          #5
          Risto, I believe the fact that he is not more important stems from the belief that people in Macedonia have today that we must be quiet and not talk about reuniting Macedonia and we should forget the Egejci and Pirinci. Essentially, this was Chento's main objective, which is why he was killed.

          We know he was a Prilepcanec. I just remembered my friend, who is very active in the local Macedonian community and also writes for a few Macedonian newspapers, is from Prilep. I will ask him the next time I see him.
          S m r t - i l i - S l o b o d a

          Comment

          • Вардарец
            Member
            • Sep 2008
            • 122

            #6
            RtG,

            On the a1 news yesterday was announced

            5 Sculptures were made for the VMRO museum and victims from the communist days.

            - Shatev
            - Chento
            - Gruev
            - Petrov
            - and Goce i think

            Same kind of sculptures as the Alexander's one on the airport!

            Cheers
            For the glory of the Hellenes! Abandon orthodoxy and join your true religion! http://www.hellenicreligion.gr/... Zeus awaits you!

            Comment

            • Rogi
              Senior Member
              • Sep 2008
              • 2343

              #7
              I took this photo in Prilep, it is a statue of Chento - it's in the main city-centre, near the one of Alexander:

              Last edited by Rogi; 11-05-2008, 07:16 AM.

              Comment

              • Mikail
                Senior Member
                • Sep 2008
                • 1338

                #8
                Metodija andonov - cento , macedonia

                Here is a documentary I found most interesting on Utube. It exposes those Macedonians whom gave up Cento and why he was killed. Also tells us about how Belgrade and Athens worked together to get Macedonians on both sides of the border to lose respect and brotherhood for one another.

                It was Belgrade who created the term Egejska and Egejci to create division amongst the people.

                :rmacedoniaEnjoy!:rmacedonia

                METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 1)
                YouTube - METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 1)

                METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 2)
                YouTube - METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 2)

                METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 3)
                YouTube - METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 3)

                METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 4)
                YouTube - METODIJA ANDONOV - CENTO , MACEDONIA (part 4)
                From the village of P’pezhani, Tashko Popov, Dimitar Popov-Skenderov and Todor Trpenov were beaten and sentenced to 12 years prison. Pavle Mevchev and Atanas Popov from Vrbeni and Boreshnica joined them in early 1927, they were soon after transferred to Kozhani and executed. As they were leaving Lerin they were heard to shout "With our death, Macedonia will not be lost. Our blood will run, but other Macedonians will rise from it"

                Comment

                • Risto the Great
                  Senior Member
                  • Sep 2008
                  • 15660

                  #9
                  I find Chento a remarkable man.
                  It was Belgrade who created the term Egejska and Egejci to create division amongst the people.
                  Interesting. My sisterinlaw's father from Bitola refuses to say Egej ... he says Belomorska Makedonija.
                  Risto the Great
                  MACEDONIA:ANHEDONIA
                  "Holding my breath for the revolution."

                  Hey, I wrote a bestseller. Check it out: www.ren-shen.com

                  Comment

                  • Rogi
                    Senior Member
                    • Sep 2008
                    • 2343

                    #10
                    I find Chento a remarkable man.
                    Prilepcanec...

                    Comment

                    • julie
                      Senior Member
                      • May 2009
                      • 3869

                      #11
                      Chento, a great man, another Macedonian hero
                      "The moral revolution - the revolution of the mind, heart and soul of an enslaved people, is our greatest task."__________________Gotse Delchev

                      Comment

                      • Risto the Great
                        Senior Member
                        • Sep 2008
                        • 15660

                        #12
                        Originally posted by julie View Post
                        Chento, a great man, another Macedonian hero
                        Last Macedonian Hero ????
                        Risto the Great
                        MACEDONIA:ANHEDONIA
                        "Holding my breath for the revolution."

                        Hey, I wrote a bestseller. Check it out: www.ren-shen.com

                        Comment

                        • Soldier of Macedon
                          Senior Member
                          • Sep 2008
                          • 13675

                          #13
                          Here is the Wiki article about Cento:
                          Metodija Andonov-Čento (Macedonian: Методија Андонов Ченто) (August 18, 1902 – July 24, 1957) was a Macedonian statesman, the first president of the Anti-Fascist Assembly of the National Liberation of Macedonia and of the Socialist Republic of Macedonia in the Socialist Federal Republic of Yugoslavia after the Second World War.

                          Metodi Andonov was born in Prilep, which was then part of the Ottoman Empire. Today it is in the Republic of Macedonia. He was the first healthy child of Andon Mitskov and Zoka Koneva, as his older siblings bore diseases. As a child, he worked in opium poppy fields and harvested tobacco. During his adolescence, he was considered to be an excellent gymnast. On March 25, 1930, he married Vasilka Spirova Pop Atanasova in Novi Sad and fathered four children, including Ilija Andonov-Čento, a politician in today's Republic of Macedonia.

                          At the 1938 Yugoslav elections, he was elected deputy but not a Member of Parliament because of a manipulation with the electoral system. In 1939, he was imprisoned at Velika Kikinda for co-organizing the Ilinden Demonstrations in Prilep. The following year, he imposed the use of the Macedonian language in school lectures and was therefore imprisoned at Bajina Bašta and sentenced to death by the government of the Kingdom of Yugoslavia for advocating the use of a language other than Serbo-Croatian. On April 15, 1941, he was presented to a firing squad, but was released just prior to being shot.

                          During the Bulgarian occupation of Vardar Macedonia, Čento received an invitation to collaborate with the Bulgarian occupational authorities but refused, favoring the achievement of liberating Macedonia.

                          Čento's liquor store was used as a front for the communist resistance in Macedonia, which prompted Bulgarian authorities to imprison him. In 1944, he was elected as President of Anti-Fascist Assembly of the National Liberation of Macedonia. Čento's goal was to create a fully-independent United Macedonian state or as a constituent republic within the new communist SFR Yugoslavia. The latter became a reality with the formation of the Socialist Republic of Macedonia, however, Čento as its first president wanted a greater independence for the republic from the federal Yugoslav authorities. He clashed with Svetozar Vukmanović-Tempo, Josip Broz Tito’s envoy to Macedonia and Lazar Koliševski, the leader of the ruling Communist Party of Macedonia.

                          After disagreement with the policy of new Yugoslavia and after being repressed by the authorities, Čento resigned. In 1946, he went back to Prilep, but was arrested yet again and sentenced to twelve years in prison for having worked to achieve a "completely independent Macedonia".

                          Čento died home on July 24, 1957, after sickness from torture in prison.

                          Metodija Andonov-Čento was rehabilitated in 1991 with a decision of the Supreme Court of Macedonia in which it annulled the verdict against Čento from 1946.

                          In 1992, his family and followers established a Čento Foundation, which initiated a lawsuit for damages against the Government of Macedonia. The agenda of the foundation is to support young students, should they win the court proceeding. Until the present day (2009), a decision has not been made by the courts due to procedural lapses.
                          And this:
                          "...1941 година е преломна година во историјата на македонскиот народ. Великосрпската хегемонија беше заменета со големобугарска фашиска окупација. Тоа беше третото ропство за 30 години. Настанаја најтешки години за македонскиот народ..."

                          -----------

                          Од списанието Илинденски пат, Април 1944

                          ПРЕД СВИКУВАЊЕТО НА НАРОДНОТО СОБРАНИЕ

                          Методија Андонов - Ченто

                          (преземено од книгата “Македонија во комунистичкиот триаголник” од Ставре Џиков, Ѓурѓа, Скопје, 1994)

                          Македонскиот народ е исправен пред судбоносно сабитие. Тој се најдува пред свикувајнето на првото во својата историја Народно Собрание (Антифашиското Собрание на народното ослободување на Македонија — АСНОМ) тој символ на народниот суверенитет и национална слобода, спечален со тешки борби и неброени жертви.

                          Историјското Народно Собрание не се јавува случајно. Него го претходат векови исполнети со борби и напреженија. Последните 50 години од нашата историја се преломни години и по засиленос на борбата и по определност на принципите, поставени во незината основа.

                          За да се види големото историјско значение на ова сабитие. ќе ги изложиме условијата под кои узреваше политичката мисла и борбите кои ги доведоја до највисоката точка национално политичките идеали на нашиот народ — до свикувајнсто на првото народно собрание, како предвесник на слободата.

                          II

                          Во условијата на еден брз распад на феудалната отоманска империја од околу 1890 год.. почнува во Македонија да се засилува народно-ослободителното движение. Македонскиот селанец. стегнат во обрачот на бегово-спахијскиот систем. Се гушеше под тежината на уголемениот грабеж и беше осуден на формален глад за земња. Деспотизмот на Султан Хамида, со засилување на безобзирната експлоатација и со зголемениот политички и национално-потапкувачки терор, не ги намали, ами токму наопако ги зголеми и инаку големите противречја натре во турската империја. и надвор, меѓу неја и балканските држави.

                          Македонското прашајне, како едно од главните натрешни противречја. дојде на прв план поради силината па распламтената борба и решеноста на народот да го отфрли еднаш за секогаш националното робство.

                          Започнува една славна епопеја на борби во кои Илинденското востание и Крушовската република го манифестираат пред очите на цел свет нивниот општо-народен и демократско-прогресивен карактер. Делчев, Сандански, Ѓорче Петров, Влахов и др. по својата доследност израснаја од таја епоха како прави и истински народни водачи.

                          Фалсификациите на империјалитите од комшијските балкански држави ништо не можеја да им земат на тија борби од нивниот македонски национално-ослободителен карактер. По принципите легнати во основата на борбите, по целта што го подигна во борба македонскиот народ по личностите на истинските водачи на масите. Тија борби си останаја национално ослободителни и демократски.

                          1912 година пропаднува гнилата отоманска империја. ама македонскиот народ бидува изгиран во своите вековни идеали. Македонија беше поделена меѓу империјалистите на балканските држави. Во 1918 г. беше со мали измененија, потврдена неправдата направена во 1912 г. –

                          Најголемиот дел на Македонија подпадна во канџите на великоспрската хегемонија. Последната не чекаше многу да си ги покаже поробувачките намери.

                          Се почна со денационализацијата. Македон скиот народ не се призна како народ. Тој стана јужносрбијански дел на српскиот народ. Народниот јазик се забрани во училиштата, канцелариите и печатот. Тој се забрануваше дури и во приватниот живот. Во Скопје, пак во духот на денационализацијата, се основа филозофски факултет со интимната мисла да служи за фалсифицирањето на нашата историја и за претставувајне на македонскиот јазик како српско наречие. Во школите учениците требаше да ги знајат најневажните подробности од животот на Душана. Караѓорѓе и др. Во исто време, ним заб не им се обелуваше за Илинденската епопеја, во која нивните татковци пролеја реки крв за да осигурат на својата челад поарен живот.

                          "Просветната" политика се правеше во истата поробувачка кујна на хегемонијата, таја беше посестрима на денационализацијата и со ништо не се разликуваше од последната. Неколко факти ќе го осветлат прашајнето. -1929 година од 9 гимназији беја укинати - 6.Цела Македонија со едно население од 1 и 1/2 милион жители остана само со 3 гимназии. Левата страна на Вардар со население над 1/2 милион жители остана без полна гимназија. Од 10 нижи гимназии беја укинати токмо - 10. Останаја за утеха нижите, деградираните гимназии во Прилеп, Куманово и др. - Политиката со основните училишта не се разлкуваше од таја со гимназиите. - Можи ли тогај фактот што и јпосле 23 години живот под окрилието на хегемонијата, 70% од македонското население е апсолутно неписмено?

                          23 години во Македонија царуваше културна празнина. Просветата беше прогласена за антидржавна дејност. Имаше и зашто: колку просветно позаостанал народ, толку посигурен предмет за економски грабеж и политичко бесправие, толку посигурно упориште за борба против другите поробени народи.

                          Рака до рака со денационализацијата врвеше колонијалната економска експлоатација. Монополната пљачка рашири крила над македонската привреда, а тутунот стана златниот мадем на експлоататорите. Монополизираниот тутун од една страна ја полнеше секоја година касата на хегемонистичките влади со 1-1, а милијарди динари, а од друга страна ниските одкупни цени кои се спуштија до 4 динари кгр. ги осудуваја тутунопроизводителите на глад и мизерија. Во исто време, тутунот "одкупуван" по 4 динари кгр. се пролеваше, преработен во цигари, на неговите сопственици од 200 до 1000 динари кгр. И афионот не куртули од монополниот грабеж. Место 1000 до 1500 динари кгр. колку се продаваше при слободната трговија, "Призад" наложи една цена од 140 динари кгр. Фаталните резултати излегоја брзо на видело: Иљадници производители на афион беја формално упропастени. Колонизацијата му зададе уште еден тежок ударец на македонскиот селанец. Ослободената од спахии земја не беше дадена на македонскиот селанец кој со векови се топеше со својата пот и крв, ами на најрасипаните хегемонистички елементи, разни четнички разбојници и полицејски кодоши. Македонскиот селанец, остана пак бел во очите.

                          Надворешниот капитал без пречки навлегуваше во македонската привреда и по тврдата логика на капитализмот, немилосрдно ги рушеше занатчиите и малите трговци. Подлогата на која стоеше еснафот беше уништена и тој пропаѓаше бензадежно.

                          Занатите пропаднаја, ама на нивните рушевини не изникнаја фабрики. Македонија не смееше да биде индустријалзирана дека тоа значеше создавајне на едно силно работништво во кое хегемонијата гледаше главен непријател и организатор на народно-ослободителните борби.

                          Еден колонијален гребеж од вакви размери не би можел да виреји без да биде поткрепен од политички терор. Слободата на македонскиот народ беше поставена на 12.000 жандармеријски штикои "Дискреционите" (тајните) кредити на министерството на натрешни работи определени за "умирувајне" на Македонија растеја секоја година. "Умирувајнето" на Македонија почна скромно - исчезнувајат без трага најдобрите синови народни, а затворите од Скопје, Ниш и Пожаревац до Митровица и Лепоглава се полнеја со најдоследните борци на Македонија. - Овие акции "на детаљ" не дадоја резултати: Македонија не се умируваше. Хегемонијата захвати тогај пошироко: целото население одредица села (штипско, св. николско) беше исправено пред умирувајтелните картешници и покосено. Крвожедниот бес на великоспрската хегемонија тргна накај физичкото истребувајне на македонскиот народ.

                          Хегемонистичката политика не поштеди ни еден слој во Македонија работништвото, селаните, еснафите и интелегенцијата, се беше впренатата во економско и политичко ропство. Беше ударен целиот македонски народ како народ.

                          Но во тој факт беја создадени условијата за обединение на сите слоеви, на целиот македонски народ за борба против општиот поробител: великоспрската хегемонија. Народот се обедини. Се создаде општонароден фронт, македонскиот народен покрет со основниот принцип: борба за национална слобода. Конкретизирано на новите условија, това значеше остварувајне на братски сојуз со сите народи од Југославија, за рушејне на хегемонијата и создавајне на федеративна Југославија во која македонскиот народ влегува како равноправен член со гарантирана национална слобода.

                          Почнува нова епопеја од борби кои исфрлуваат во првите редови нови борци. Борбата зеде нови форми, но во основата таја си остана тесно поврзана со принципите на Илинденското востание и Крушевската република и се јави како нивно продолжувајне.

                          1941 година е преломна година во историјата на македонскиот народ. Великосрпската хегемонија беше заменета со големобугарска фашиска окупација. Тоа беше третото ропство за 30 години. Настанаја најтешки години за македонскиот народ.

                          Новиот окупатор си ги откри брзо уште во началото, грабежливите намеренија. Курсот на динарот од 2,40 лева беше "нормиран" на 1,60 лева за еден динар. Други 20% од сменетите пари беја грабнати за "отбраната". Со ова проста маневра од двата залака на македонскиот народ беше еден гангстерски грабнат од устата.

                          За сметка на големобугарскиот фашиски господар - Хитлера, целата македонска селска привреда беше стегната во обрачот на тоталната експлоатација. Реквизицијата кладе рака на сите селски производи. Ни житото, ни млекото, ни волната, ни добитокот, ни кожите, ништо не куртули од арамијачката рака на "дирижираната стопанска политика" - пљачка. - Се зеде житотоји млекото - македонскиот селанец остана гладен. - Се грабна волната - тој остана бос. Се реквизира јадрио добиток - тој остана без раце, неспособен да ја обработува земјата. На македонскиот народ само едно не му се зеде: ропската работа за другото, тој беше принуден да работи како волот за сламата.

                          Малата индустрија изгасна сосема. Немало суровини. Суровини вистина немаше. Тие одеја во Германија, кај фашискиот разбојнички ортак. Фабричките оџаци престанаја да чурат. Работниците беа исфрлени на улица. Во куќите им зацарува беда и глад.

                          Полумртвите занати беја дотепани сосема. "Немало заире", се извинуваат окупаторите. И заирето одеше во арамијското седело на Хитлера. Кепенците на занатчијските дуќани се затворија, а занатчијските се чудеја кој пат да фатат. Насекаде зацарува беда и шпекулација, и незапамтена скапотија.Новото положение створи огромна безработна маса која е употреби фашизмот за работа по мадемите за пљачка на најдрагоцените богатства кои се наоѓаат во утробата на Македонија: злато, сребро, лискун, хром и разни друруди.

                          Денационализаторската политика пак почна со докажувајне оти македноска нација немало, оти Македонија била "лулката" на блгарштината, а Македонците асли-Бугари. Целиот бугаро-фашиски пропаганден апарат докажуваше и докажува само едно. Македонија е бугарска. Денационализаторската политика на големобугарскиот окупатор е надмина великосрпската.

                          Не изостана ни политичкиот терор. По цела Македонија изникнаја полицејски участоци, а кодошкиот апарат од агенти ги надмина сите дотогашни претстави за фашиска гестапоска држава. Од единечни арести, окупаторите преминаја брзо со блокадите (терористичко средство до тогај, непознато во Македонија) на масовно затварајне. Политичките процеси станаја јкатадневна појава. Десетки народни синови беја обесени, стотици осудени на тешки затвори, иљадници испратени во концетрациони лагери. - Крвожедниот бес на окупаторските бандити не можеше ни со тоа да се угасни. Масовните стрелања во редица села (Дабница, Ваташа) станаја пак актуелни.

                          Сенката на физчкото истребуење на македонскиот народ пак нависна над Македонија со целата своја сериозност. "Нашествие на новите Хуни", така беше крстена големобугарската окупација на фашискиот терор.

                          Македонскиот народ не можеше да остани со скрстени раце пред хладнокрвното истребувајне во кое го постави фашискиот окупатор. Овие три години ропство, фашиски терор и борба го издигнаја македонскиот народ толку политички, колку не са го издгинале 30 години мирен политички живот.

                          Се разби најголемата закоренелата заблуда македонскиот народ разбра еднаш засекогаш оти големобугарскиот окупатор не му донесе слобода, ами најцрно и незапаметено ропство.

                          Тој разбра потака, оти со другите народи од Југославија го сврзува не само истата судбина на ропството, ами и 23 години заедничка борба за општи идеали. Во општата борба против заедничкиот фашиски окупатор и во братско соработувајне за утрешен живот, тој го гледаше спасоносниот пат.

                          Македонскиот народ разбра оти за да се спечали слободата има само еден пат: борба! Во условијата на крвавата фашиска окупација борбата може да има само една форма: општо оружано народно востание.

                          Најпосле, во условијата на општата световна војна, кога на дневен ред идат сите национални, политички и социјални прашајна, македонскиот народ го виде преломниот момент за остварувајне на својата национална слобода. "Сега или никога", така се поставива прашајнето за неговата национална слобода и равноправност.

                          Това беја основни принципи на народната борба. Нивната правилност го обедини целиот македонски народ. Нивната револуционерна конструктивност ги воодушеви широките народни маси за борба против фашискиот окупатор и за изградвајне на нова федеративна, демократска и равноправна Југославија. Тие принципи беја усвојени од целиот народ и тие станаја негово крвно дело.

                          Овие принципи, во основата не се разликуваја од принцпите на Илинденското востание и Крушовската република. Тие не се ралзикуваја ни од началата на борбите против великосрпската хегемонија. Тие беја само конкретизирани во новите условија. На тие принципи започна светата, до тогај, по својте размери невидена борба за ослободувајне на македонскиот народ.

                          III

                          Како резултат на крвавите борби, неброени жртви и надчоешки напреженија се јави првото во историјата на македонскиот народ - Народно Собрание (Антифашиското собрание на народното ослобдоувајне на Македонија _ АСНОМ). Како символ на националната слобода, тоа претставува кулминациона точка и преломен момент во историјата на нашиот народ од кои ќе почни една нова епоха; епоха на слободен национален живот, епоха на твореческа работа, епоха на напредок.

                          Што му дава на првото македонско Народно Собрание това историјско, судбоносно значение?

                          Најважниот акт со кои првото македонско Народно Собрание ќе излези, пред нашиот народ, ќе биди историјската прокламација на полната национална слобода на Македонија. Со други зборои, то ќе стане радосен весник на вековниот идеал за слобода. Ако не се заборави оти цели поколенија искрвавија во борбата за тој велик идеал, јасно е оти неговото исполнувајне прокламирано од првото македонско Народно Собрание, ќе претставува епохално решение во политичкиот живот на нашиов народ.

                          Со таја историјска прокламација не се исцрпува, ами баш почнува одговорната работа на првото Народно Собрание. Тој станува и останува истински и единствен носител на народниот суверенитет, кои оди до правото на самоопределение, отцепувајне и присодинувајне. Здобиено со вакви неограничени права решенијата на првото македонско Народно Собрание стануваат по своето значение историјски и судбоносни.

                          Од неговиот карактер како единствен носител на полниот народен суверенитет, произлегува дека првото македонско Народно Собрание ќе ја претставува највисоката и единствената власт во Македонија, која преку својте органи ќе ги решува сите горуќи прашајна на нашиот натрешен живот, тргвајќи везден од интересите на најшиорките маси кои са дале и уште дават најмного во оваја света народно-ослободителна борба. Претставувајќи ја единствената и највисоката власт во Македонија значението на првото македонско Народно Собрание станува уште поголемо.

                          Првото македонско Народно Собрание изникнало од оганот на крвавата народно-ослободителна борба, избрано по најдемократски начин од најшироките народни маси, составено од моралниот и борчески цвет на нашиот народ, едино ќе биди компетентно да говори во името на македонскиот народ, едино ќе има право да го претставува нашиот народ, едино ќе биди верен тумач на неговата истинска воља, историјски идеали, сегашни и утрешни негови нужди. - Со други зборои, низ устата на првото македонско Народно Собрание за прв пат ќе проговори слободна, отворено и одлучно целиот македонски народ, факт кои од своја страна уште еднаш ги подвлечува неговото историјско значение.

                          Во течение на 23 години борби против великосрпската хегемонија, македонскиот народ судбински се сврза со другите братски народи во Југославија. Во последните три години под крвавата фашиска окупација, тие врски станаја поцврсти, а единството и братството меѓу народите во Југославија беше еден од одлучните фактори што го мобилизираја и крепеја македонскиот народ во борбата против фашискиот окупатор. - Најпосле како резултат на народно-ослободителната борба во Југославија дојде образувајне на АВНОЈ: неговата втора историска скупштина со принавајне правото на секој народ на самоопределувајне до отцепувајне или присоединувајне, му даде најшироки возможности на македонскиот народ сам да си е определува својата судбина. Гарантирајќи му во исто време полна национална слобода и равноправност во нова федеративна Југсолавија. АВНОЈ уште појќе го засили желанието на нашиот народ свјата судбина да не ја дели од судбината на другите братски народи во Југославија.

                          Ползувајќи се со правото на самоопределение гарантирано во решенијата на II скупштина на АВНОЈ, базирајќи се на историјската, на судбинската и крвната - славјанска поврзаност меѓу народите во Југославија, тргвајќи од една државничка далековидност и политички реализам - првото Народно Собрание ќе ја прокламира тврдата воља на македонскиот народ да влези како националнио слободен и политички равнопрвен член во една од најдемократските државни формации - федеративна Југославија. - По тој начин, првото Народно Собрнаие ќе ја прокламира слободата на макеоднскиот народ на базата на веќе признатото право на национална слобода. Тој факт уште појќе го засилува значението на историјските одлуки на нашето прво Народно Собрание.

                          Имајќи полен суверенитет во решавајнето на натрешните прашајна и уредувајнето на натрешниот живот во Македонија, македонското Народно Собрание, преку делегираните членови во АВНОЈ, ќе земи участие во решавајнето на важните натрешни прашајна за цела државна заедница. Со това значенеито на македонското Народно Собрание ги надфрлува тесните национални рамки и станува важен фактор во донесувајне на крупните решенија за цела државна заедница.

                          Македонскииот народ знае оти участието на братскиот Совјетски Сојуз во оваја војна е одлучен фактор во борбата на народите во Југославија за полна национална слобода и равноправност. Во моментите на најтешки испитанија во оваја народно-ослободителна војна, тие са најдували сили во длабокото сазнание оти во Совјетскиот Сојуз и неговата славна Црвена армија имаат најсилен и најискрен сојузник, кои нема никога да дозволи плодовите од неговата крвава борба да бидат исползувани од народните узурпатори. - Првото македонско Народно Собрание ќе биди тумач на длабоката љубов и благодарност на нашиот народ спрема братскиот Совјетски Сојуз, великот заштитник на славјанските народи.

                          Ќе кажиме најпсоле неколку зборои за натрешните и надворешните историјско-политички условија кои доведоја до свикувањето на првото македонско Народно Собрание, кои го покажуваат неговото историјско значение и прават од него една реалност од прво значение за нашиот народ.

                          Првото Народно Собрание на Македонија изникна непсоредно од оганот на светата народноослободителна борба против фашизмот уопште и специјално против големобугарската окупација. Во овие три години борби бурно се разбиваја закоренелите заблуди, брзо узрешваше политичката мисал и масовно го ангажираше македонскиот народ во борбата која секој ден добива се појќе карактер на општо народно востание. - Првото македонско Народно Собрание е директен резултат баш од овие политички најважни борби во историјата на македнскииот народ.

                          Народно-ослободителната борба доби широк и организиран замах тогај, кога малите партизански одреди и диверзански групи нарастнаја толку да можеше да се образува првата во истиријата на нашиот народ - Народно-ослободителната војска на Македонија. Со своите смели удари и крупни успехи, нашата војска ја подигна силно верата во народот во скорото ослободувајне. Со ослободувајнето и осигурувајне на една пространа слободна територија, нашата војска даде реална подлога за свијувајнето на Народното Собрание во полниот состав. - Така првото македонско Народно Собрание е непосреден резултат од успешните борби на нашата СЛАВНА НАРОДНО-ОСЛОБОДИТЕЛНА ВОЈСКА, гордоста на македонскиот народ и најсигурен гарант за неговата слобода.

                          Во течение на борбата по цела Македонија се организираја народно-ослободителни одбори. Тие одбори ги обединуваја најчесните сили на нашиот народ во тилот и беја основни органи на народната власт, изникнали под тешките условија на борбата; тие одбори го организираја тилот и го помогнаја фронтот. Израснало од народно-ослободителните одбори и нивните политички тежненија - првото македонско Народно Собрание ќе ја претставува највисоката форма на народната власт и ќе биди изразител на народните идеали пројавувани низ народно-ослободителните одбори.

                          Корените на денешните преломни сабитија лежат много подлабоко и се најдуваат во трите последователни ропства, кои ги ангажираја силите и животите на три генерацији и ја исполнија една епоха со крвави борби и над чоешки напреженија. Принципите кои ги покренува и одушевљаваја над половина век народните снаги, си останаја во својата основа исти: борба за национална слобода и демократски права. - Првото Народно Собрание, реализирајќи ги тие свети начала, ги уједини во себе си идеалите и принципите на три поколенија и е одлучен резултат од нивните борби.

                          Во првото Народно Собрание учествуваат хероите од Илинденската епопеја како Димитар Влахов и други. Во него влегуваат народните првоборци против великосрпската хегемонија како Цветко Узуноски, Бано Андреев, Страхил Гигов, Мара Нацева и др. Во него се најдуваат најновите борци, младите војници - делегати на нашата славна војска како Борка Темелков - Љиљакот, Чеде Филипоски - Даме и др. - По тој начин, првото народно Собрание и по својот личен састав ќе биде жив символ на идејната и борбена поврзанос на три генерации.

                          Со учаството на делегатите од трите делови на Македонија (југословенскиот: Апостолски, Ченто, Узуноски и др: грчкиот: Димитар Влахов; бугарскиот: Владимир поп-Томов) - првото македонско Народно Собрание ќе ја символизира вољата на целиот македонски народ да се најди цел, слободен и обединен. Во решенијата на II скупштина на АВНОЈ на дело се даде класичен пример за решавајнето на националните прашајна. Изражавајќи го одушевлението со политичката далековидност садржана во тие решенија, првото македонско народно Собрание ќе го изрази своето и на целиот македонски народ желание да тргнат и другите братски балкански народи по тој правилен пат инспирисани од историјскиот пример даден од АВНОЈ и народите во Југославија. Но, при това не смеје да се превиди фактот оти борбата против фашизамот си останува најважното условие за стекнувајне правото на национална слобода, какошто показа јасно и на дел од борческиот пиемонт на македонскиот народ - југославјанска Македонија.

                          Најпосле не треби да се заборави уште еден факт. Македонскиот народ заедно со другите народи од Југославија, исцело се ангажира во борбата протиф фашизмот и безрезервно се определи за големиот фронт на демокрациите. Нашите народи така си ги спечалива правото на слободно натрешно уредувајне. Во перспективите на Атлантическата карта, историјските решенија на Москвоската и Техеранската конференција и во момент на блиска победа над фашискиот окупатор - Народното Собрание ќе ја прокламира слободата на македонскиот народ во согласие со општите политички тенденции на силите победителки. - Решенијата на првото македонско Народно Собрание ќе претставуваат една стварност и од гледиште на решителните воено-политички сили и тенденции во меѓународни размери.

                          Македонскиот народ, во перспективите на блиска победа и сигурна слобода е исправен пред судбоносни решенија. Зато тој треби да ги испрати во своето Народно Собрание најдостојните синови од својата среда.

                          Од друга страна, и првото македонско Народно Собрание е поставено пред историјска одговорност. Надахнато од безгранична љубов спрема својот народ, изникнало од неговите вековни идеали и борби за слобода, вооражено со државничка далковидност и смисал за реализам, то треба да ја оправда историјската надеж полагана во него.

                          Ние сме убедени оти и макеоднскиот народ и неговото Народно Собрание ќе покажат нужната дорасналост за да одговорат на историјските задачи поставени пред ниф од судбоносните моменти што ги преживувавме и 50-годишните крвави борби".

                          http://www.makedonika.org/cento.htm
                          In the name of the blood and the sun, the dagger and the gun, Christ protect this soldier, a lion and a Macedonian.

                          Comment

                          • Soldier of Macedon
                            Senior Member
                            • Sep 2008
                            • 13675

                            #14
                            Originally posted by indigen
                            The Socialist part in the name of Macedonia and Yugoslavia came about later and that is why I don't like articles coming from Wiki (and many are really doctored by all sorts of anti-Macedonian cooks that make them virtually unusable!). Since this is the MTO and "T" in the name stands for truth (and accuracy), there needs to be more care take in what we post here, IMHO!

                            So pocit,
                            I.
                            Thanks for pointing that out, and I agree with you regarding wikipedia, although this is a minor error. I did skim through the article and it didn't appear to have anything biased against Macedonians.
                            In the name of the blood and the sun, the dagger and the gun, Christ protect this soldier, a lion and a Macedonian.

                            Comment

                            • Risto the Great
                              Senior Member
                              • Sep 2008
                              • 15660

                              #15
                              Originally posted by Wikipedia
                              After disagreement with the policy of new Yugoslavia and after being repressed by the authorities, Čento resigned. In 1946, he went back to Prilep, but was arrested yet again and sentenced to twelve years in prison for having worked to achieve a "completely independent Macedonia".
                              My how times have changed.
                              Now if you have terrorised a nation for an independent Albanian state, you become a politician of Macedonia.

                              Is anyone waking up yet? Even a little bit?
                              Risto the Great
                              MACEDONIA:ANHEDONIA
                              "Holding my breath for the revolution."

                              Hey, I wrote a bestseller. Check it out: www.ren-shen.com

                              Comment

                              Working...
                              X