The freeing of Macedonia is a matter only for the Macedonians, 1895!

[Daskalot]

The newspaper Revolucija(Revolution) was printed in Veles for the Macedonian Revolutionaries. This is taken from the 1895 edition.



Please notice:

1. written in the center 'Organ na Makedonskite Revulocioneri'(organ for the Macedonian Revolutionaries).

2. written down to the left 'Oslobodenijeto na Makedonija e delo na samite Makedonci'(the freeing of Macedonia is a matter only for the Macedonians).

3. written down to the right 'Slobodata ne e ekzarhijata.'(freedom is not the Exarchy).


The TRUTH has spoken!

[Risto the Great]

Interesting information Daskale.

(freedom is not the Exarchy)

I love this, especially given the fact it was published in Bulgaria.

[Soldier of Macedon]

Very good Daskalot, do we have any of the other pages?

[Soldier of Macedon]

How about the two heads held up on spears?

[Soldier of Macedon]

Interesting information Daskale.

I love this, especially given the fact it was published in Bulgaria.

I think it was published in Veles

[Daskalot]

No I do not, but in time I most likely will. Any Greeks who would like to comment on this? The Dr. maybe?

[Daskalot]

I think it was published in Veles

It was printed in Veles but it was published and circulated in Sofia. I mentioned this in my first post, But thought it was more relevant to know where it was printed so I edited the post.

[Soldier of Macedon]

It was printed in Veles but it was published and circulated in Sofia. I mentioned this in my first post, But thought it was more relevant to know where it was printed so I edited the post.

Ah ok, didn't see the first post before your edit. Wouldn't it have been circulated in Macedonia also?

[Daskalot]

Of course, but by doing so you were an instant target by the Ottomans, and sentenced to death.

[Daskalot]

Here is another version of the above newspaper.



left corner text


right corner text


Here is the author of the newspaper, Vasil Glavinov.


Here are some more newspapers and journals published by Vasil Glavinov.


Here is some information about Vasil

Vasil Glavinov (1869-1929)
Vasil GlavinovOne of the most famous socialists in Macedonia, Glavinov was born in Veles and studied at the school of the educator Jordan Hadzi-Konstantinov Dzinot. He developed his ideology in Sofia, Bulgaria to benefit the people of Macedonia, and was later exiled by Bulgarian socialists in 1894. Glavinov returned to Veles where he founded, Citaliste, the first educational company of Macedonia. The company contributed to the dispersion of the socialism ideal in all the regions of Macedonia as well as encouraged the formation of similar companies to itself in several cities. His company published its first publication , “Revolution” and in 1898, its first newspaper “Politiceska Svoboda.” The first Socialist Congress of Macedonia assembled in March 1900.

Source: http://www.veles.gov.mk/en/index.php...d=40&Itemid=50

Васил Главинов
Од Википедија, слободна енциклопедија
Скокни на: навигација, барај
Васил Главинов, 1869 - 1929

Васил Костов Главинов (Велес, околу 1869 - Софија, 24 јануари 1929), еден од првите организатори на социјалистичките идеи и организатор на работничкото движење во Македонија, поборник за балканска федерација. Основно образование стекнал во училиштето на Јордан Хаџи Константинов - Џинот по што го изучувал столарско-дрводелскиот занает. Во 1887 заминува на печалба во Бугарија. Социјалистичките идеи ги стекнал во софиското работничко друштво „Братство”. Длабоко инволвиран во социјалистичките кругови, ги ширел социјалистичките идеи меѓу македонската емиграција во Бугарија. Во 1893 година ја образува Македонската работничка социјалистичка група во која членувале Веле Марков, Никола Петров - Русински, Никола Карев, Димитар Мирасчиев, Андон Шулев, Атанас Раздолов, Стојно Стојнов, Гиго Дандарот, Лазар Главинов, Димо Хаџи Димов и уште некои печалбари и револуционери. Прогонуван од бугарските социјалисти во 1894 година се вратил во Велес каде го основал „Читалиштето” кое претставува прво просветно-работничко друштво во Македонија.

Во 1895 година македонската социјалистичка група на Главинов го издава своето прво гласило, „Револуција”, а во 1898 година и весникот „Политическа свобода”. Тргнувајќи од ставот дека без национално ослободување нема ни економска слобода социјалистите се залагаа за ослободување на Македонија и во таа насока имаа одредени контакти со ТМОРО. По одржувањето на Првата социјалистичка конференција на 3 јули 1900 година близу Крушево дел од македонските социјалисти се вклучија во нејзините редови и активно учествуваа во револуционерното движење. На оваа одлука Главинов остро се спротивстави.

По извршената промена на власта во Турција по Младотурската револуција од јули 1908 година се создадоа услови за легално дејствување на најразлични организации и партии во отоманската држава. Тоа е период во кој Главинов е многу активен. На почетокот на 1909 година станува одговорен уредник на новопокренатиот весник „Работническа искра". Во бр.4 (Битола, 5.11.1909) на весникот, во уводната статија „Партиите и работниците“ дава своја карактеристика на Народната федеративна партија:
“ Бугарската федеративна партија се јавува како представителка на дребните трговци, занаетчии и селани-сопстевници, на бакалите и крчмарите - со еден збор, на тое коешто се нарекува воопшто дребна буржоазија. Така што, таа е дребнобуржоазна. Од друга страна, и Бугарската народна федеративна партија истотака е националистичка, како и Сојузот на бугарските конституционии клубови. Разликата е само во тоа што, првата сака содинување на Бугарите кон Бугарија при сите услови, додека втората тоа го сака само под услов во Бугарија да нема монархизам и др. Барем тоа се разбира од нивните зборови ”

[1]

Во јануари 1910 година во Белград се одржа Првата балканска социјалдемократска конференција на која како претставници на социјалдемократските организации од Македонија учествувале Васил Главинов, Стојан Дивлев, Душан Цекиќ и Михаил Цоков. Во Солун, кон крајот на истата година се одржа конференција со цел основање на Отоманска социјалдемократска партија, но обидите завршија со неуспех.

По избувнувањето на Балканските војни Главинов се враќа во Бугарија, каде што живее до крајот на својот живот. По превратот од 9 јуни 1923 година се повлекува од јавниот живот.

Во 1894 година во Велес формира читалиште, односно прво просветно работничко друштво, а во 1896 година, во Софија, македонска социјалистичка група. Ги издаваше весниците „Револуција“, орган на македонските револуционери - социјалисти во Бугарија, „Политическа слобода“, всушност продолжение „Револуција“, но со појасна и поправилна програма, како и низа прогласи и брошури, што конспиративно ги префрлуваше во Македонија. Учествуваше на Првата балканска социјалистичка конференција во Белград, во 1910 година.

Source: http://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%...BD%D0%BE%D0%B2

ИСТОРИЈА

Васил Главинов, прв организатор на работничкото движење во Македонија - 133 години од раѓањето

ДА И ОТВОРИМЕ ПАТ НА ЧЕСНОСТА

Пишува: Анита ДИМОВА

* Пред се, за да востане македонскиот народ, потребно е тој да биде подготвен и обучен. Потребна е систематска пропаганда, неуморна дејност од страна на сите дејци што го имаат при срце ослободителниот идеал. Ете зошто ние излегуваме со весникот "Револуција" кој ќе биде орган на сите млади револуционери кои неразделно се сврзани со угнетената маса и така најдостојно ќе можат да ги насочуваат бунтовничките движења меѓу неа. Тие млади сили, проникнати од принципите на револуционерниот социјализам, ќе внесат нови елементи во револуционерната борба... Нашата девиза ќе биде: Ослободувањето на Македонија е дело на самите Македонци.
* Во систематски оцртаната борба, Ние ќе ја пропагираме и идејата за создавање на една независна Македонска република. Како интернационалисти, Ние ќе ги присоединиме своите усилби со тие на српските, хрватските и другите револуционери и на тој начин ќе парализираме секаква шовинистичка агитација и ќе подготвиме поволна основа за создавање на една слободна и независна држава. Од народното движење Ние ќе го образуваме оној револуционерен поток кој со својата силна брзина ќе го повлече сето старо и изгниено, за да му отвори пат на младото и чесното.

Во плејадата заслужни личности кои со својата општествено-политичка активност и борба оставија неизбришливи траги во националната историја на македонскиот народ, спаѓа и Васил Главинов, првиот организатор на социјалистичката пропаганда и работничкото движење во Македонија. Тој заедно со најсвесните претставници на младото македонско работничко движење и нивните приврзаници и истомисленици, правилно сфатија дека ќе работат за социјалниот прогрес и вистинските интереси на македонскиот народ, ако се впрегнат во систематска агитација и конкретна револуционерна активност во полза на делото за социјално и национално ослободување на својата поробена татковина.

Васил Главинов е роден во бедно велешко семејство околу 1869, а основното образование го доби во училиштето на својот сограѓанин, познатиот наш преродбеник Јордан Констатинов - Џинот. Немајќи средства да го продолжи школувањето, Главинов отиде на столарски занает и уште од најрана возраст ја почувствува на својот грб тежината од социјалната неправда и експлоатација. Поради раширената безработица во Велес тој беше принуден да го напушти родното место и да ја дели тешката судбина на голем број свои сонародници, печалбари и емигранти.

ПО ВРВИЦИТЕ НА СУДБИНАТА

По доаѓањето во Софија во 1887 година, Главинов работи во една тамошна фабрика за ќерамиди, а подоцна отвора своја дрводелска работилница. Во 1892 година останува без работилницата како што многумина други занаетчии во Македонија, и балканските земји тогаш осиромашуваа и се раслојуваа. Главинов по тоа се доближува и се слева со масата на наемното работништво, стремејќи се да ги запознае и усвои идеите на најнапредните работници. За таа цел, уште истата година стапи во софиското работничко друштво "Братство" и со голема жед започна да чита разни социјалитички брошури и изданија.

Во 1893 година, поточно неколку месеци пред формирањето на Македонската работничка социјалистичка група на чело со Главинов, во која влегле Веле Марков, Никола Петров - Русински, Никола Карев, Димитар Мирасчиев, Андон Шулев, Атанас Раздолов, Стојно Стојнов, Гиго Дандарот, Лазар Главинов, Димо Хаџи Димов и уште некои печалбари и револуционери. По обиколката на Македонија во 1894 година, Главинов во Велес го формира првото работничко друштво. Весникот "Револуција" што во 1895 година беше покренат од Главинов со Македонската работничка група во Софија, како прво македонско социјалистичко гласило, претставуваше реализација и манифестација на таквите нивни сфаќања.

"Пред се, за да востане македонскиот народ, потребно е тој да биде подготвен и обучен. Потребна е систематска пропаганда, неуморна дејност од страна на сите дејци што го имаат при срце ослободителниот идеал. Ете зошто ние излегуваме со весникот 'Револуција' кој ќе биде орган на сите млади револуционери кои неразделно се сврзани со угнетената маса и така најдостојно ќе можат да ги насочуваат бунтовничките движења меѓу неа. Тие млади сили, проникнати од принципите на револуционерниот социјализам, ќе внесат нови елементи во револуционерната борба... Нашата девиза ќе биде: Ослободувањето на Македонија е дело на самите Македонци".

Залагањето на Главинов и Македонската работничка група за организирана соработка и заедничка борба на обесправените народи против султанска Турција е потенцирано во весникот "Револуција". Главинов, од истите побуди, заедно со своите приврзаници и некои други македонски револуционери, зеде учество во организирањето и изведувањето на протестната демонстрација во Софија против турските насилства врз ерменското население.

Согледувајќи ги штетните последици од дотогашната работа на Бугарската егзархија во Македонија, Главинов на чело на својата група најрешително истапуваше и против оваа инситуција. Слично беа и ставовите кон тогашниот државен главар на Бугарија, кнезот Фердинанд Кобуршки.

Јавните истапувања на Македонската работничка група и појавата на нејзиниот орган предизвикаа силна реакција од страна на бугарските властодршци. Преку софискиот весник "Мир" започнаа нападите против ова движење. Кон нападите се придружија и припадниците на Врховниот комитет кои преку весникот "Воен лист" изнесуваа разни клевети против Македонската работничка група. Како последица на оваа кампања, зад која стоеше самата власт, се поведе судски процес против редакцијата на весникот "Револуција", а како повод послужи неговата статија "Тиранинот Стамболов убиен". Бугарските управувачи се обидоа да ја парализираат дејноста на Главинов и на сета негова група, а за таа цел почнаа да интернираат и да апсат поодделни членови на групата, но без успех. Васил Главинов и другите македонски социјалсти во Софија од 1898 година па натаму, настапуваа уште поорганизирано како оформена Македонска револуционерна социјалистичка група со своја подобро определена и поопфатна идеја - политичка платформа и засилена пропагандистичка дејност.

МАКЕДОНСКИТЕ СОЦИЈАЛИСТИ

Во "Програмата на македонските револуционери-социјалисти" објавена во новиот весник "Политическа свобода", што започна да го издава групата во 1898 година, како "орган на македонските револуционери-социјалисти", беа содржани низа нови елеменит кои најдобро ја илустрираат еволуцијата во разбирањата на ослободителната борба на македонскиот народ и ширењето на социјалистичките идеи. Македонските социјалисти и во програмата од 1898 година гледаа во револуцијата најпогодно средство за постигање на ослободителните цели на македонското движење. Сепак, тие ги потенцираат задачите за "морално и умствено воспитување на работничката маса" и нејзино "воспитување во духот на независноста и цивилизацијата". Ваквите сфаќања и погледи беа разработени во "Отвореното писмо до македонските револуционери" во кое се укажуваше дека политичката автономија на Македонија под суверенството на турскиот султан би го претворила "народниот суверенитет" во обична фикција, па поради тоа се бараше "полно одделување на Македонија од Турција во политички, административен, финансиски и воопшто во секој однос". Паралелно со тоа во сите печатени материјали се истакнуваше неопходната потреба да се зачува самостојноста на македонското ослободително движење, со што најдобро ќе се придобијат симпатиите и поддршката од вистинските револуционери на Балканот и во светот.

Главинов зема учество во организирањето на социјалистите во Софија на први јануари 1898 година на кое се протестираше против турските насилства и злосторствата и беше еден од потписниците на резолуцијата што се усвои на споменатото собрание.

Васил Главинов им препорачуваше на своите истомисленици во Македонија тесна координација и соработка со раководството на локалните организации на ВМРО. Социјалистичките кружоци и групи во Велес, Битола, Скопје и други места стапуваа во контакт со теренските функционери и комитети на ВМРО и спроведуваа разни заеднички акции. Настојувањата на поистакнатите социјалисти во Македонија, главно членови и блиски луѓе на групата околу Главинов, за соработка со месните организации на ВМРО се конкретизираа во заклучоците на првата Социјалистичка конференција во самата Македонија одржана на 3 јуни 1900 година во Крушево. Со заклучоците и предлозите од конференцијата во Крушево веднаш беше запознат Главинов кој стапи во врска со Гоце Делчев, заеднички да пронајдат најпогодни начини за нивното реализирање.

Благодарение на сесрдното залагање на Делчев, на Главинов му беше олеснато испраќањето на социјалистичката и друга револуционерна литература во Македонија преку каналите на ВМРО.

По крвавото задушување на Илинденското востание и по префрлувањето на многу македонски револуционери во Бугарија, дојде до обиди за поцврсто организирање на македонските социјалисти во Софија. Во зимата 1904 година се формира македонско-одринска социјалдемократска револуционерна група во која влегоа многу истакнати револуционери.

Со извршената промена на власта во Турција по Младотурската буржоаско-демократска револуција од јули 1908 година се создадоа услови за легално дејствување на најразлични организации и партии во отоманската држава. Тоа е период во кој Главинов е многу активен. Во почетокот на 1909 година станува одговорен уредник на новопокренатиот весник "Работническа искра", која претставуваше еден вид заштитник на работничките интереси во Турција. Како редактор на весникот, Главинов будно го следеше развојот на настаните во и околу Македонија и реагираше на разни појави во врска со политичкиот живот во Македонија и Турција. Весникот "Работническа искра" заземаше правилни ставови кон завојувачките аспирации на балканските држави во однос на Македонија, разоткривајќи ја нивната демагогија, заслепеност и егоизам.

Кон крајот на 1909 година Главинов замина за Цариград и во поголемите градови во Македонија и Одринско за да се запознае одблиску со проблемите на работничкото движење и да ги изврши подготовките за испраќање делегати на Првата балканска социјалдемократска конференција во Белград, која се одржа од 25-27 декември 1909 година.

И покрај грешките и слабостите што ги имаше, Главинов зазема истакнато место во историјата на македонското работничко движење како прв пропагатор на овие идеи.

Васил Главинов умре во 1929 година, пред победата на Народната социјалистичка револуција и не дочека остварување на идеалите во кои ја наоѓаше смислата на својот живот.

Во "Програмата на македонските револуционери-социјалисти" објавена во новиот весник "Политическа свобода", што започна да го издава групата во 1898 година, како "орган на македонските револуционери-социјалисти", беа содржани низа нови елементи кои најдобро ја илустрираат еволуцијата во разбирањата на ослободителната борба на македонскиот народ и ширењето на социјалистичките идеи. Македонските социјалисти и во програмата од 1898 година гледаа во револуцијата најпогодно средство за постигање на ослободителните цели на македонското движење.

Source: http://www.makedonskosonce.com/broev...31/Tekst40.htm

[Soldier of Macedon]

We should compile some information on the socialist movement and its members in Macedonia during the Ottoman era, some famous names belonged to this faction of the Macedonian revolutionaries such as Sandanski and Karev.